Adamczyk, Monika. 1986. „Alice’s Adventures in Wonderland” po polsku – wierność przekładu a jego recepcja wśród czytelników, w: F. Grucza (red.), Problemy translatoryki i dydaktyki translatorycznej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, s. 61–77.
Akunin, Boris. 2012. Mewa, przeł. Z. Landowski, adapt. i reż. I. Gorzkowski, Teatr Polskiego Radia.
Aoyama, Tomoko, Wakabayashi, Judy. 1999. Where Parody Meets Translation, „Japan Forum” 11(2), s. 217–230.
Barańczak, Stanisław. 2004. Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji…, wyd. 3, Kraków: a5.
Bełza, Władysław. 1874. Poezje. Wydanie zupełne, Lipsk: F.A. Brockhaus.
Brajerska-Mazur, Agata. 2006. Kaszka manna a tłumaczenie nursery rhymes na język polski, „Przekładaniec” 1(16), s. 118–131.
Brisset, Annie. 1988. Translation and Parody: Quebec Theatre in the Making, „Canadian Literature” 117(94), s. 92–106.
Cabrera Infante, Guillermo. 2016. Trzy pstre tygrysy, przeł. U. Kropiwiec, T. Pindel, Kraków: Universitas.
Carroll, Lewis. 2001. Alice’s Adventures in Wonderland & Through the Looking Glass, Ware: Wordsworth Classics.
Cohen, J.M., Cohen, M.J. 1980. The Penguin Dictionary of Quotations, Harmondsworth: Penguin.
Cuddon, J.A. 1999. The Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, wyd. 17, London: Penguin Books.
Dentith, Simon. 2000. Parody, London – New York: Routledge.
Fast, Piotr. 1991. O granicach przekładalności, w: P. Fast (red.), Przekład artystyczny 1: Problemy teorii i krytyki, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 19–31.
Genette, Gérard. 1992. Palimpsesty. Literatura drugiego stopnia [1982], przeł. A. Milecki, w: H. Markiewicz (red.), Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia, t. IV, cz. 2, Kraków: Wydawnictwo Literackie, s. 317–366.
Głowiński, Michał. 1981. Zaświat przedstawiony. Szkice o poezji B. Leśmiana, Warszawa: PIW.
Hejwowski, Krzysztof. 2007. Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hellich, Artur. 2014. Jak rozpoznać pastisz (i odróżnić go od parodii)?, „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 2, s. 25–38.
Kaźmierczak, Marta. 2012. Przekład w kręgu intertekstualności. Na materiale tłumaczeń poezji Bolesława Leśmiana, Warszawa: ILS UW.
Kaźmierczak, Marta. 2018. Leśmian nowojorski. Strategia translatorska Mariana Polaka-Chlabicza, „Tekstualia” 1(52), s. 43–53.
Kolberg, Oskar. 1974. Pieśni ludu polskiego, wyd. 3, Wrocław–Poznań: Polskie Wydawnictwo Muzyczne – Polskie Towarzystwo Ludoznawcze.
Kropiwiec, Urszula. 1997. Co i jak parodiować w przekładzie powieści „Tres tristes tigres” Guillermo Cabrery Infante, w: P. Fast (red.), Komizm a przekład, Katowice: Śląsk, s. 181–187.
Leech, Geoffrey N. 1974. A Linguistic Guide to English Poetry, English Language Series, red. Randolph Quirk, London: Longman.
Lefevere, André. 1992. Translating Literature: Practice and Theory in a Comparative Literature Context, New York: The Modern Language Association of America. Leggett, Barbara (wybór). 1978. The Land of Nursery Rhyme from the Original Collection by Alice Daglish and Ernest Rhys, London–Toronto–Melbourne: J.M. Dent & Sons.
Leśmian, Bolesław. 2000. Poezje zebrane, oprac. A. Madyda, Toruń: Algo.
Leśmian, Bolesław. 2017. Marvellations. The Best-Loved Poems, wyb. i przeł. M. Polak-‑Chlabicz, wydanie zmienione, New York: Penumbra.
Looby, Robert. 2003. Translating Parody, w: R. Sokoloski, H. Duda, K. Klimkowski (red.), Warsztaty translatorskie III / Workshop on Translation III, Lublin, Ottawa: Towarzystwo Naukowe KUL, s. 97–106.
Majkiewicz, Anna. 2002. Dyskurs filozoficzny, czyli parodia jako odmiana stylizacji literackiej, w: A. Majkiewicz, Proza Güntera Grassa. Interpretacja a przekład, Katowice: Śląsk, s. 126–144.
Majkiewicz, Anna. 2008. Intertekstualność– implikacje dla teorii przekładu, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Markiewicz, Henryk. 1996. Wymiary dzieła literackiego, Kraków: Universitas. 
Matuszewski, Mariusz. 1995. „Wlazł kotek na płotek”, „Ruch Muzyczny” 19, s. 33–35.
McCartney, Paul, McCartney, Linda. 1972. Mary Had a Little Lamb / Little Woman Love, wyk. Wings, Apple Records, pł. gmf. – singiel.
Nalewajk-Turecka, Żaneta. 2015. Leśmian międzynarodowy – relacje kontekstowe. Studia komparatystyczne, Kraków: Universitas. 
Nycz, Ryszard. 2000. Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, wyd. 2, Kraków: Universitas.
Nycz, Ryszard. 2001. „Słowami... w świat wyglądam”. Bolesława Leśmiana poezja nowoczesna, w: R. Nycz, Literatura jako trop rzeczywistości, Kraków: Universitas, s. 117–140.
Olkuśnik, Ewa. 1971. Słowotwórstwo na usługach filozofii, w: M. Głowiński, J. Sławiński (red.), Studia o Leśmianie, Warszawa: PIW, s. 151–183.
Opie, Iona, Opie, Peter (red.). 1951/1980. The Oxford Dictionary of Nursery Rhymes, with corrections. Oxford: Clarendon–Oxford UP.
Papierkowski, Stanisław. 1964. Bolesław Leśmian. Studium językowe, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.
Rymkiewicz, Jarosław Marek. 2001, Leśmian – encyklopedia, Warszawa: Sic!
Sandauer, Artur. 1985. Filozofia Leśmiana (Eksperyment krytyczny) [1946], w: A. Sandauer, Pisma zebrane, t. I, Warszawa: Czytelnik, s. 499–516.
Syrokomla, Władysław. 1908. Poezyje Ludwika Kondratowicza (Władysława Syrokomli), t. V, Mikołów – Warszawa: nakładem Karola Miarki.
Szelburg-Ostrowska [Zarembina], Ewa. 1924. Jak się kotek uczy[ł] śpiewać, „Płomyczek” 13(213), s. 112.
Szymczak, Mieczysław (red.). 2002. Słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Trznadel, Jacek. 1964. Twórczość Leśmiana. Próba przekroju, Warszawa: PIW.
Tuwim, Julian. 1991. Jarmark rymów, oprac. J. Stradecki, Warszawa: Czytelnik.
Wojtasiewicz, Olgierd. 1957. Wstęp do teorii tłumaczenia, Wrocław: Ossolineum.
Zignani, Alessandro. 2008. Il calembour a caccia dei suoi fantasmi, w: Corso di traduzione letteraria, Logos Group, http://courses.logos.it/plscourses/linguistic_resources.cap_let_3_8b?lang=it [dostęp: 2.04.2021].
Ziomek, Jerzy. 1980. Parodia jako problem retoryki, w: J. Ziomek, Powinowactwa literatury. Studia i szkice, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 355–390.
Голиков, Владимир. (reż.), Шаинский Владимир (muz.) 1971. Незнайка-поэт [9. film zserii:] Приключения Незнайки и его друзей, [Москва:] т/о «Экран».
Зельдович, Геннадий. 2006. Последняя каравелла. Избранные поэтические переводы, Москва: Водолей.
Красев, Михаил. 1964. Муха-цокотуха, Детская опера. Sł. К. Чуковский, Мелодия, pł. gmf.
Лесьмян, Болеслав. 1971. Стихи, wstęp А. Гелескул, wybór Н. Богомолова, Москва: Художественная литература.
Лесьмян, Болеслав. 2004. Zielony dzban/ Зеленый жбан. Избранные стихи в польском оригинале и в русском переводе Геннадия Зельдовича, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Лесьмян, Болеслав. 2006. Безлюдная баллада или Слова для песни без слов. Поэзия. Театр. Проза, red. А. Базилевский, Москва: РИПОЛ классик – Вахазар – WSH w Pułtusku.
Лесьмян, Болеслав. 2014. Запоздалое признание, przeł. Г. Зельдович, Москва: Водолей.
Маршак, Самуил. 1948. Усатый-полосатый, [Москва:] Детгиз.
Маршак, Самуил. 1984. Усатый-полосатый, Москва: Детская литература. Матвеенко, Ирина, Ажель, Юлия. 2020. Переводима ли пародия?: русские переводы повести У. Теккерея «Записки Желтоплюша»1850–60-х гг., „Филологический класс” 25(3), s. 150–163, DOI: 10.26170/FK20-03-13.
Носов, Николай. 1958. Приключения Незнайки и его друзей, Москва: Детгиз. Тувим, Юлиан. 1965. Четверостишие на верстаке [Czterowiersz na warsztacie, 1934], przeł. А. Эппель, w: Мастерство перевода 1964, Москва, s. 335–350.