%0 Journal Article
%T Język, mowa i komunikacja – ważną przestrzenią geragogiki specjalnej 
%A Zych, Adam A.
%J Labor et Educatio
%V 2015
%N 3 (2015)
%P 397-409
%K afazja, agnozja, amnezja, apraksja, choroba Alzheimera, geragogika specjalna, gerontologopedia, język, komunikacja interpersonalna, otępienie, mowa
%@ 2353-4745
%D 2017
%U https://ejournals.eu/czasopismo/labor-et-educatio/artykul/jezyk-mowa-i-komunikacja-wazna-przestrzenia-geragogiki-specjalnej
%X 
	Przedmiotem tego artykułu jest mowa, język i komunikacja z osobami starszymi, którzy są niekiedy naznaczeni chorobą i/lub niepełnosprawnością. Europejskie społeczeństwo gwałtownie się starzeje. Trzydzieści lat temu Europę nazwano „podstarzałą Europą”, a  dzisiaj powiada się, że Europa jest „starcem świata”… Dziś ludność Polski to „najszybciej starzejące się społeczeństwo w Europie…”. W artykule przedstawiono aktualne demograficzne, medyczne i społeczne problemy związane z starzejącym się społeczeństwem. Ostatnie dziesięciolecia przyniosły nową kategorię gerontologiczną i lingwistyczną zarazem, jaką jest elderspeak, czyli mowa starcza. W schorzeniach neurodegeneracyjnych i naczyniowych występują cztery „A” się: Amnezja, Agnozja, Apraksja i  Afazja. Afazja powoduje trudności w  konwersacji i  komunikacji interpersonalnej. Paul Grice sformułował wiele lat temu klasyczne zasady kooperacyjnej konwersacji oraz maksymy komunikacyjne i/lub konwersacyjne, które obejmują: a) ilość przekazywanych informacji, b) jakość informacji, czyli ważność bądź znaczenie komunikatu, oraz c) odniesienie, czyli stosunek do osoby chorej. Artykuł zamyka konkluzja, że konieczne staje się tworzenie w najbliższych latach – w obrębie geragogiki specjalnej – nowej dziedziny logopedii, jaką będzie gerontologopedia, a przede wszystkim istnieje potrzeba stworzenia na polskich uczelniach nowego kierunku studiów podyplomowych z zakresu gerontologopedii.