@article{ca7907ee-38a0-4eb7-9f19-2bd3f7a1a630,
author = {Zuzanna  Topolińska, Eleni  Bužarovska},
title = {O datiwie w językach Bałkanów raz jeszcze},
journal = {Studies in Polish Linguistics},
volume = {Volume 6 (2011)},
number = {Vol. 6, Issue 1},
year = {2011},
issn = {1732-8160},
pages = {139-151},keywords = {datiw; genetiw; antropocentryczność; patiens; possessum},
abstract = {Autorki są zainetersowane semantyczną (= nie formalną) ewolucją datywnego stosunku przypadkowego. Prowadzą swoją analizę w ramach antropocentrycznej teorii przypadka i dowodzą, że referentem datywnej grupy imiennej (NPD) jest drugi (w hierarchii komunikatywnej) człowiek – uczestnik zdarzenia, o którym mowa (benefi ciens, adresat...). Przedmiotem analizy jest również opozycja: G ~ D; referent NPG jest interpretowany jako possessor w kontekstach, kiedy relacja: possessor ~ possessum jest realizowana na poziomie grupy imiennej, a nie zdania. Pozycja syntaktyczna, adwerbalna vs. adnominalna, jest przedstawiona jako podstawowa, definicyjna różnica między NPD i NPG na płaszczyźnie formalnej.},
doi = {},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/studies-in-polish-linguistics/artykul/the-balkan-dative-revisited}
}