%0 Journal Article
%T Dante, l’acqua e l’analisi della coscienza: cosmologia psicosimbolica nella Divina Commedia
%A Balducci, Marino Alberto
%J Romanica Cracoviensia
%V Tom 12 (2012)
%R 10.4467/20843917RC.12.011.0728
%N Tom 12, Numer 2
%P 167-189
%K Dante, Boska Komedia, kosmologia, woda, symbolizowanie, psychoanaliza
%@ 1732-8705
%D 2012
%U https://ejournals.eu/czasopismo/romanica-cracoviensia/artykul/dante-lacqua-e-lanalisi-della-coscienza-cosmologia-psicosimbolica-nella-divina-commedia
%X 
	Dante, woda i analiza wewnętrzna: kosmologia psychosymboliczna w Boskiej Komedii
	List Dantego do Cangrande della Scala zachęca nas do spojrzenia na Boską Komedię jako symboliczne ukazanie określonej drogi o charakterze psychoterapeutycznym. Istotnie głównym celem dzieła wydaje się uwolnienie każdego człowieka od trwogi – poprzez wyrazisty i szokujący dyskurs poetycki – po to, by doprowadzić go do wiecznego źródła radości utraconej wskutek winy pierwszych rodziców, która znajduje swój wyraz w wizji rzeczywistości nacechowanej egoizmem i utracie spojrzenia na świat o charakterze bardziej uniwersalnym. Symbolizm wody w poemacie Dantego, dzięki swoim związkom z elementem kobiecym duszy i z tajemnicą przekazywania życia, wytycza szlak, który prowadząc przez różne, pozytywne i negatywne, symboliczne rzeki, wskazuje na jedyny kierunek powrotu ku morzu radości, jakim jest Najwyższy Intelekt w raju, który stanowi określony stan duszy, pamiętającej jedynie to, co było najlepsze w naszym śmiertelnym życiu. Duże znaczenie dla metamorfozy duszy w sensie pozytywnym podczas podróży przez piekło trwogi i bólu ma odkrycie mistycznego strumyczka, który w tej rozprawie poddano szczegółowej analizie po raz pierwszy w historii krytyki dantologicznej. Zostały ukazane jego określone, istotne cechy mające nas ukierunkować na przezwyciężenie zła i tego, co pochodzi od szatana, a mówiąc ściśle, mające nam ukazać, jak posłużyć się nimi i cierpieniem jako magiczną siłą, która – jedyna i niezwykle potężna – może doprowadzić nas do nieba pośród innych przejawów doświadczenia symbolicznego, jakim jest podróż Dantego. Tę ostatnią można więc postrzegać jako rzadki i bardzo wczesny przykład psychoanalizy ante litteram.