Czaplicka M. (2014). Zarządzanie kryzysem w social media. Gliwice.
Gawroński S. (2006). Media relations. Współpraca dziennikarzy i specjalistów PR. Rzeszów.
Grunig J.E. (2011). Instytucjonalizacja, zarządzanie strategiczne i media elektroniczne: czy badania naukowe kształtują przyszłość public relations. W: J. Olędzki (red.). Public relations we współczesnym świecie: między służbą organizacji i społeczeństwu (s. 75). Warszawa.
Hope E. (2013). Etyka w zawodzie specjalistów public relations. Warszawa.
Łaszyn A. (red.) (2020). E-Kryzys. Jak zarządzać sytuacją kryzysową w internecie. Warszawa.
Macnamara J. (2014). Journalism – PR relations revisited: The good news, the bad news, and insights into tomorrow’s news. Public Relations Review, vol. 40(5), p. 739−750.
Macnamara J. (2015). The Continuing Convergence of Journalism and PR: New Insights for Ethical Practice From a Three-Country Study of Senior Practitioners. Journalism & Mass Communication Quarterly, vol. 93(1), p. 118−141.
Obermaier M., Koch T., Riesmeyer C. (2018). Deep Impact? How Journalists Perceive the Influence of Public Relations on Their News Coverage and Which Variables Determine This Impact. Communication Research, vol. 45, p. 1031−1053.
Reich Z. (2010). Measuring the impact of PR on published news in increasingly frag-mented news environments. A multifaceted approach. Journalism Studies, vol. 11, p. 799−816.
Tworzydło D. (2019). Zarządzanie w kryzysie wizerunkowym. Metody, procedury, reagowanie. Warszawa.
Tworzydło D. (2017). Public relations praktycznie. Rzeszów.
Tworzydło D., Szuba P., Życzyński N. (2019). Zarządzanie kryzysem wizerunkowym z perspektywy agencji public relations. Rzeszów.