%0 Journal Article
%T Problemy z narracją. Kilka uwag po lekturze Davida Parkera
%A Rodak, Paweł
%J Konteksty Kultury
%V 2021
%R 10.4467/23531991KK.21.005.13535
%N Tom 18 zeszyt 1
%P 59-80
%K narracja, narratywizm, tożsamość, tekst, praktyka piśmienna, codzienność, Barthes Roland, Parker David, Taylor Charles
%@ 2083-7658
%D 2021
%U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/problemy-z-narracja-kilka-uwag-po-lekturze-davida-parkera
%X Artykuł stanowi rozbudowany, trzyczęściowy komentarz do rozdziału z książki Davida Parkera The Self in Moral Space: Life Narrative and the Good, zatytułowanego Narracja autobiograficzna i języki dobra. W pierwszej części autor dyskutuje z poglądami Parkera oraz Charlesa Taylora, na którego Parker się powołuje. Z jednej strony zgadza się z nimi, że poczucie tożsamości jest zasadniczo niemożliwe bez horyzontu wartości, który naszą tożsamość czyni możliwą. Z drugiej strony odrzuca przesłanki tego stanowiska, przede wszystkim założenie koniecznego iunctim między świadomością etyczną a postępowaniem etycznym oraz piśmienno-tekstową matrycę rozumienia człowieka i świata. W kolejnej części autor proponuje własną, odmienną od ujęcia Parkera, interpretację książki Roland Barthes par Roland Barthes jako przykład praktykowania tożsamości w postaci piśmienno-typograficzno-wizualnego performansu. Część trzecia artykułu to próba podjęcia bardziej ogólnej dyskusji z koncepcjami narratywistycznymi przez wskazanie kolejnych sześciu problemów jako składników tych koncepcji: uprzywilejowanie procesów poznawczych w doświadczaniu świata i doświadczaniu samego siebie; postrzeganie świata i człowieka poprzez model tekstowy; metodologiczne założenie badania narracyjnych wytworów tekstowych, a nie praktyk powołujących je do życia; ujęcie podmiotu tekstowego jako podmiotu samotnego, wyizolowanego z sieci relacji społecznych; uniwersalizacja podmiotu operacji narracyjnych, brak zróżnicowania praktyk narracyjnych ze względu na płeć (kulturową i biologiczną) czy grupę/klasę społeczną; semiotyczne ujęcie codzienności jako składnika tożsamości narracyjnej.