@article{a7791e42-9001-44c2-8bc3-c7fd3e99a818,
author = {Anna Bochnakowa},
title = {Sur quelques augmentatifs romans empruntés par le polonais},
journal = {Romanica Cracoviensia},
volume = {Tom 11 (2011)},
number = {Tom 11, Numer 1},
year = {2012},
issn = {1732-8705},
pages = {41-46},keywords = {},
abstract = {O kilku zapożyczonych zgrubieniach romańskich w języku polskim
	Tworzenie form zgrubionych jest jednym z powszechnych procesów słowotwórczych. Zgrubienia są używane do nazwania desygnatu o większych rozmiarach bądź wyrażenia emocjonalnego (najczęściej negatywnego) stosunku mówiącego do przekazywanej treści. Przedstawione polskie wyrazy o zakończeniach -ard(a), -as i -on pochodzą od francuskich wyrazów z przyrostkami -ard (< germ. Hart), -asse (< łac. -aceu(a)m) i -on (< łac. -onem) uważanych niekiedy w języku-źródle za augmentativa. Także ich etymony, odziedziczone z łaciny lub zapożyczone z innych języków romańskich, były nacechowane stylistycznie, cecha ta zostaje jednak zneutralizowana w procesie zapożyczenia, najpierw do języka francuskiego (np. lampion, ballon od włoskich zgrubień lampione, pallone), a także z francuskiego do polskiego, np. brouillon > brulion, coquarde > kokarda.
	 },
doi = {10.4467/20843917RC.11.005.0073},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/romanica-cracoviensia/artykul/sur-quelques-augmentatifs-romans-empruntes-par-le-polonais}
}