@article{a739467a-85f4-44dc-872d-56e528d2b373,
author = {Paweł Wiktor Ryś},
title = {Potęga smaku Zbigniewa Herberta w kontekście dychotomii „pana” i „chama”},
journal = {Konteksty Kultury},
volume = {2015},
number = {Tom 12, Numer 1},
year = {2015},
issn = {2083-7658},
pages = {47-66},keywords = {Zbigniew Herbert; Potęga smaku; pan; cham; dychotomia; wykluczenie; przemoc symboliczna},
abstract = {Tekst jest próbą przeczytania wiersza Potęga smaku Zbigniewa Herberta z – zarysowywanej przez autora artykułu – „perspektywy plebejskiej”, „perspektywy kulturowego wykluczenia”. Mimo że utwór Herberta nie odnosi się bezpośrednio do wspomnianych kwestii, to jednak obrazy, którymi posłużył się poeta w konstruowaniu wizerunku komunistów (między innymi: „chłopcy o twarzach ziemniaczanych”, „bardzo brzydkie dziewczyny o czerwonych rękach”, „parę pojęć jak cepy”) jednoznacznie przywołują figurę plebejusza. W Potędze smaku wykorzystana została bowiem – choć zapewne nie stanowiło to głównej intencji twórcy – jedna z najbardziej opresyjnych w kulturze polskiej opozycji: dychotomia „pana” i „chama”. Dychotomia tym dotkliwsza, że podmiot liryczny sytuuje się po stronie „pańskości”, „lepszości”, kulturowej wyższości. Celem artykułu jest pokazanie mechanizmu, w wyniku którego tekst literacki, wykorzystując konkretny, jawny antagonizm (komuniści–antykomuniści), jednocześnie niejawnie umacnia opozycję mającą znamiona przemocy symbolicznej.},
doi = {10.4467/23531991KK.15.004.3700},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/potega-smaku-zbigniewa-herberta-w-kontekscie-dychotomii-pana-i-chama}
}