@article{a6174be5-61a8-4d47-a12d-e41d08a33fd1,
author = {Ewelina Wojtkowiak, Geoffrey Schwartz},
title = {Sandhi-Voicing in Dialectal Polish: Prosodic Implications},
journal = {Studies in Polish Linguistics},
volume = {Volume 13 (2018)},
number = {Vol. 13, Issue 2},
year = {2018},
issn = {1732-8160},
pages = {123-143},keywords = {prozodia; procesy sandhi; dialekty języka polskiego; granice wyrazów; reprezentacja fonologiczna; fonetyka i fonologia},
abstract = {Proces udźwięcznienia sandhi w wybranych dialektach języka polskiego dotyczy spółgłosek znajdujących się na końcu wyrazu, które znajdują się bezpośrednio przed kolejnym wyrazem rozpoczynającym się od samogłoski lub spółgłoski zwarto-otwartej. Według tradycyjnych opisów, proces ten zachodzi bez względu na to, czy spółgłoska jest z zasady dźwięczna czy bezdźwięczna. Zjawisko to sprawiało problemy dla teorii fonologicznej - wcześniejsze analizy albo wymagają mechanizmów ad-hoc pozwalających na rozprzestrzenianie się cechy [voice] albo w niezadawalający sposób tłumaczą ograniczenia kontekstu tego procesu. W tym artykule badamy hipotezę, że w dialektach w których występuje proces udźwięcznienia granice wyrazów są słabsze. Porównujemy użytkowników (N=10) standardowej polszczyzny z użytkownikami (N=10) dialektu wielkopolskiego, którzy nagrali zdania zawierające sekwencje spółgłoski właściwej i spółgłoski zwarto-otwartej na granicy wyrazów. Znalezione zostały dowody akustyczne słabszych granic w dwóch parametrach prozodycznych u użytkowników dialektu, co odzwierciedla przywidywania teoretyczne. Przewidywania te pochodzą z modelu Onset Prominence (Schwartz 2010 et seq.), który tłumaczy też dlaczego proces ten ogranicza się do kontekstu przed spółgłoską zwarto-otwartą i rolę, jaką stopień otworu artykulacyjnego ma w jego wywoływaniu.},
doi = {10.4467/23005920SPL.18.006.8745},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/studies-in-polish-linguistics/artykul/sandhi-voicing-in-dialectal-polish-prosodic-implications}
}