%0 Journal Article
%T На пути к геоспациализму. Пространство и цивилизация в зеркале гуманитарной географии
%A Zamiatin, Dmitrij
%J Kultura Słowian
%V 2017
%R 10.4467/25439561KSR.17.001.7871
%N Tom XIII
%P 9-30
%K geografia humanistyczna, przestrzeń, cywilizacja, geokultura
%@ 2451-4985
%D 2018
%U https://ejournals.eu/czasopismo/kultura-slowian/artykul/na-puti-k-geospatsializmu-prostranstvo-i-tsivilizatsiia-v-zerkale-gumanitarnoi-geografii
%X Geografia humanistyczna – interdyscyplinarny kierunek naukowy, badający różne sposoby interpretacji przestrzeni ziemskiej podlegającej ludzkiej ingerencji, nie wyłączając ingerencji intelektualnej. Podstawowe terminy, którymi posługuje się geografia humanistyczna, to: pejzaż kulturowy (także etnokulturowy), regionalna (przestrzenna) tożsamość, przestrzenny lub lokalny mit (mitologia regionalna).Schemat kognitywny badań czynnika geograficznego w odniesieniu do genezy i dynamiki cywilizacji (synchronia) jest zgodny z rozwojem poglądów naukowych na temat roli i znaczenia środowiska naturalnego (geograficznego), warunków geograficznych w budowie i odtwarzaniu cywilizacji (diachronia). Istnieją trzy poziomy kognitywne: determinizm geograficzny, kiedy szuka się zależności między warunkami geograficznymi i prawidłowościami rozwoju konkretnych cywilizacji; geograficzny posybilizm, kiedy dowodzi się prawdopodobieństwa związku między wachlarzem geograficzno-przyrodniczych ograniczeń i możliwości i sposobami geograficznej adaptacji konkretnej cywilizacji. Na koniec geospacjalizm, w ramach którego lokalna cywilizacja i środowisko geograficzne pojmowane są jako nierozłączne elementy syntezy przestrzenno-cywilizacyjnej (historyczno-geograficznego obrazu).Problematyka geoprzestrzeni i geoprzestrzennej wyobraźni zmusza i zobowiązuje do myślenia przy pomocy wizerunków cywilizacji, czyni z nich obrazy podstawowe, tworzące dynamicznie zmieniające się, przybierające na znaczeniu i zanikające wizerunki cywilizacji. Ich symbolika, semiotyka, fenomenologia mogą w dużej mierze opierać się na pojmowanym ontologicznie statusie miejsca, terytorium, pejzażu.