@article{a23942a0-73e6-484d-aac7-fc4fc9ec0a5f,
author = {Ewa  Danowska},
title = {O ślubnej wyprawie w czasach staropolskich na podstawie wyprawy Ludwiny Chwalibożanki z 1771 r.},
journal = {Krakowski Rocznik Archiwalny},
volume = {2015},
number = {XXI},
year = {2022},
issn = {1233-2135},
pages = {117-131},keywords = {prawo i obyczaje staropolskie; Ludwina z Chwalibogów Chronowska; wyprawa ślubna; regestr},
abstract = {Córce wychodzącej za mąż, od rodziców należał się nie tylko posag, ale także wyprawa ślubna. Składały się na nią rzeczy osobistego i domowego użytku. Niejednokrotnie wartość wyprawy dorównywała posagowi. W szlacheckich domach gromadzono ją niemal od lat dziecinnych córki, a przed spodziewanym zamążpójściem ulegało to intensyfikacji. Często wyprawie towarzyszyła wyznaczona zaufana służąca – „panna wyprawna”, przenosząca się do domu młodej mężatki. Wszelkie sprawy związane z koniecznością wydania córce wyprawy były prawnie regulowane.W staropolskim prawie funkcjonowała troska o ochronę materialną małżonki, co wiązało się z koniecznością zabezpieczenia jej wiana przez męża, często wartością przekraczającego posag. Sporządzano regestry wyprawy, gdzie szczegółowo wymieniano ubiory, klejnoty i sprzęty przeznaczane dla panny idącej za mąż. Dokument taki podpisywali zazwyczaj rodzice oraz zięć, był też oblatowany w aktach urzędowych.Publikowana tu wyprawa należała do Ludwiny Chwalibożanki, córki stolnika krakowskiego Józefa, który w chwili zamążpójścia Ludwiny już nie żył. Wyprawę przekazywali ojczym panny Aleksander Dąmbski i matka Elżbieta. Chwalibożanka w 1771 r. poślubiała Ludwika Chronowskiego, syna Michała, skarbnika wiślickiego.},
doi = {10.4467/12332135KRA.15.006.15907},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/krakowski-rocznik-archiwalny/artykul/o-slubnej-wyprawie-w-czasach-staropolskich-na-podstawie-wyprawy-ludwiny-chwalibozanki-z-1771-r}
}