@article{a01570c3-2050-46d2-8e54-262b308cb422,
author = {Anna Bondaruk, Bożena  Rozwadowska, Wojciech Witkowski},
title = {Passivisation of Polish Object Experiencer Verbs vs. the Unaccusativity Hypothesis (Part 2)},
journal = {Studies in Polish Linguistics},
volume = {Volume 12 (2017)},
number = {Vol. 12, Issue 3},
year = {2017},
issn = {1732-8160},
pages = {123-144},keywords = {czasowniki z nosicielem stanu w pozycji dopełnienia; nieakuzatywność; strona bierna; złożona struktura ergatywna; wiązanie; język polski},
abstract = {Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie braku możliwości tworzenia strony biernej czynnościowej od polskich czasowników stanu z nosicielem stanu w pozycji dopełnienia. W poszukiwaniu wyjaśnienia tego ograniczenia w strukturze składniowej w niniejszym artykule zastosowano testy dotyczące hierarchii argumentów predykatów psychologicznych. Efekty wiązania zaimków anaforycznych, zmiennych zaimkowych oraz wyrażeń referencyjnych (warunki A i C teorii rządu i wiązania) nie pozwalają na uzyskanie jednoznacznej odpowiedzi, który z dwóch argumentów – nosiciel stanu czy argument T/SM – zajmuje wyższą pozycję w zdaniu. Przyjmuje się więc za Landauem (2010), że to nosiciel stanu jest generowany wyżej w strukturze niż argument T/SM. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że polskie czasowniki stanu z nosicielem stanu nie są nieakuzatywne pod względem składniowym, a brak strony biernej czynnościowej dla tych czasowników jest pochodną ich złożonej struktury ergatywnej, w której nie występuje argument zewnętrzny, a oba wybierane argumenty są argumentami wewnętrznymi (Bennis 2004). },
doi = {10.4467/23005920SPL.17.006.7199},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/studies-in-polish-linguistics/artykul/passivisation-of-polish-object-experiencer-verbs-vs-the-unaccusativity-hypothesis-part-2}
}