@article{9e5e43cf-bbe8-4eed-a358-4bc6c049a584,
author = {Olga  Dryla},
title = {Zasada poufności w genetyce klinicznej},
journal = {Principia},
volume = {2011},
number = {Tom 54-55},
year = {2011},
issn = {0867-5392},
pages = {223-243},keywords = {philosophy; logic; theoretical sociology},
abstract = {Fragment
	
	Zagadnienie poufności w medycynie była i jest przedmiotem wielu dyskusji; szczególnie interesujące jest pytanie, czy lekarz ma prawo bez zgody pacjenta – lub wręcz przy jego wyraźnym sprzeciwie – udostępniać „osobom trzecim” informacje, które uzyskał w trakcie procesu terapeutycznego. Stosunkowo świeżym wątkiem jest poufność w genetyce klinicznej i konsultacjach genetycznych; tym właśnie problemem mam zamiar zająć się w niniejszym artykule. W artykule można wyróżnić trzy części: na wstępie pokrótce omawiam rolę poufności w etyce medycznej, następnie przechodzę do sposobów uzasadniania zasady poufności, by ostatecznie zająć się dopuszczalnością łamania zasady poufności w genetyce klinicznej.},
doi = {10.4467/20843887PI.11.011.0275},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/principia/artykul/zasada-poufnosci-w-genetyce-klinicznej}
}