%0 Journal Article
%T Współpraca NGO z sektorem publicznym – sposób na wzmocnienie demokracji i wzrost jakości polityk publicznych w Polsce
%A Meisel-Dobrzański, Jan
%J Zarządzanie Publiczne
%V 2014
%R 10.4467/20843968ZP.14.007.2180
%N Numer 1 (25)
%P 73-90
%K NGO, CSO, polityki publiczne, współpraca międzysektorowa, sojusze organizacyjne
%@ 1896-0200
%D 2014
%U https://ejournals.eu/czasopismo/zarzadzanie-publiczne/artykul/wspolpraca-ngo-z-sektorem-publicznym-sposob-na-wzmocnienie-demokracji-i-wzrost-jakosci-polityk-publicznych-w-polsce
%X 
	Cooperation between public and non-governmental organizations – a mean to stronger democracy and higher quality of public policies in Poland
	This article focuses on cooperation between public and civil society organizations (SCOs) – particularly non-governmental organizations (NGOs) – in the field of public policy design, implementation and evaluation. Theoretical deliberations on forms and nature of intersectoral interactions have been supplemented with practical remarks on possibilities of strengthening such processes in Poland. The text begins with a description of historical and political background for an increased participation of NGOs in governance processes, followed by a general presentation of potential gains and possible threats, which such involvement brings to all interested parties. Further on, the article explores possible forms of intersectoral cooperation with a special attention to polish experiences in this domain. Final passages are a presentation of possible actions potentially leading to advance in collaboration between public and non-governmental organizations, hence strengthening participation of civil society in all key elements of public policy-making cycle.

	Streszczenie
	Niniejszy tekst jest poświęcony zagadnieniu współpracy organizacji publicznych z sektorem obywatelskim (CSO) – ze szczególnym wyróżnieniem organizacji pozarządowych (NGO) – przy projektowaniu, wdrażaniu i ewaluacji polityk publicznych. Rozważania teoretyczne na temat form i natury interakcji międzysektorowych uzupełniono praktycznymi uwagami o możliwościach wzmacniania wspólnych działań tego typu w Polsce. Wprowadzenie do problematyki stanowi historyczno-polityczny opis procesu stopniowego włączania się organizacji pozarządowych w procesy polityk publicznych, uzupełniony charakterystyką potencjalnych korzyści i problemów wynikających z takiej kooperacji. Kolejnym poruszonym wątkiem jest ewaluacja form interakcji międzysektorowej, uwzględniająca skrótową prezentację polskich doświadczeń w tym obszarze. Rozważania zamyka propozycja możliwych działań wzmacniających pozycję III sektora względem administracji publicznej, co z jednej strony miałoby zapewnić aktywniejsze uczestnictwo społeczeństwa obywatelskiego w procesach stanowienia i wdrażania polityk publicznych, a z drugiej – przyczynić się do wzrostu efektywności wprowadzanych rozwiązań.