%0 Journal Article
%T Pomiędzy „integralnym jugoslawizmem” a  „chrześcijańskim nacjonalizmem” – projekcje wspólnoty  w obrębie serbskiej ideosfery po 1918 roku
%A Gil, Dorota
%J Kultura Słowian
%V 2020
%R 10.4467/25439561KSR.20.013.13302
%N Tom XVI
%P 257-271
%K Serbia, Królestwo SHS, idea integracyjna, myśl filozoficzna, nacjonalizm
%@ 2451-4985
%D 2020
%U https://ejournals.eu/czasopismo/kultura-slowian/artykul/pomiedzy-integralnym-jugoslawizmem-a-chrzescijanskim-nacjonalizmem-projekcje-wspolnoty-w-obrebie-serbskiej-ideosfery-po-1918-roku
%X W utworzonym w 1918 roku Królestwie SHS jugoslawizm jako polityczna idea integracji narodów został przez serbskich intelektualistów zestrojony z innym typem idei wspólnoty, który zachował tylko terminologiczne pozory związku z wyjściową koncepcją. W rzeczywistości międzywojennej niedoprecyzowany „integralny jugoslawizm” stawał się stopniowo wyznacznikiem etnicznego ekskluzywizmu Serbów i ich ambicji przywódczych w nowym państwie (filozoficzny grunt pod taką wizję przygotował Miloš Djurić, a nacjonalizację projektu wspólnotowego kontynuował Vladimir Dvorniković). Radykalizacja tego programu nastąpiła  za sprawą ideologów tzw. chrześcijańskiego nacjonalizmu (przede wszystkim Dimitrije Ljoticia) i doprowadziła do afirmacji wartości rodzimego tradycjonalizmu. Ta faszyzująca myśl, wspierana upolitycznionym prawosławiem i przybierająca od lat 30. kształt serbskiej idei narodowej, stanowić będzie podstawowy czynnik dezintegrujący (wyobrażoną) wspólnotę Jugosłowian aż do lat 90. XX wieku.