%0 Journal Article
%T Powierzchnia i głębia: szkic o cielesności w polskiej romantycznej noweli fantastycznej
%A Wojciechowska, Ewa
%J Konteksty Kultury
%V 2015
%R 10.4467/23531991KK.15.021.4434
%N Tom 12, Numer 3
%P 318-340
%K nowela, fantastyka, romantyzm, ciało, materializm, fizjonomika, Józef I. Kraszewski, Józef Dzierzkowski, Henryk Rzewuski
%@ 2083-7658
%D 2015
%U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/powierzchnia-i-glebia-szkic-o-cielesnosci-w-polskiej-romantycznej-noweli-fantastycznej
%X Wychodząc od definicji noweli Augusta Wilhelma Schlegla oraz koncepcji fantastyki Tzvetana Todorova, szkic przedstawia trzy romantyczne nowele fantastyczne. Autorka skupia się na reprezentacji ciała i cielesności. Analizowane utwory stanowią próbę zmierzenia się z pooświeceniową optyką materialistyczną oraz redefinicji dualizmu ciała i duszy. Szkic zawiera omówienie trzech modeli ukazywania ciała w omawianym okresie. Pierwszy, obecny w Życiu po śmierci Józefa I. Kraszewskiego, rządzi się logiką groteski oraz ukazuje ciało jako nie tylko przedmiot, ale i medium narracji. Drugi, występujący w Lekarzu magnetycznym Józefa Dzierzkowskiego, wskazuje na fizjonomiczne rozumienie ciała jako znaku, wezwania do interpretacji. W trzecim, zaobserwowanym w Dentyście Henryka Rzewuskiego, obejmuje proces radykalnego zawieszenie dualizmu ciała i duszy – ciało pojmowane jest jako czysta powierzchnia.