%0 Journal Article
%T Służba zdrowia w Wielkopolsce Wschodniej w czasie powstania styczniowego (1863-1864)
%A Płachciński, Krzysztof
%J Polonia Maior Orientalis
%V 2020
%R 10.4467/27204006PMO.20.002.15488
%N VII
%P 29-44
%K powstanie styczniowe, służba zdrowia, lekarze, szpitale, ranni
%@ 2392-0106
%D 2020
%U https://ejournals.eu/czasopismo/polonia-maior-orientalis/artykul/sluzba-zdrowia-w-wielkopolsce-wschodniej-w-czasie-powstania-styczniowego-1863-1864
%X Powstanie styczniowe (1863-1864) było zrywem niepodległościowym, w którym strona polska organizowała nie tylko oddziały zbrojne, ale również starała się zapewnić swoim żołnierzom opiekę medyczną. Oprócz licznych instrukcji dla polskich partii, dotyczących dbania o zdrowie i higienę, władze powstańcze organizowały szpitale dla rannych w boju. Urządzane one były najczęściej w rejonach, gdzie dochodziło do krwawych walk powstańców z Rosjanami. Opiekę nad rannymi sprawowali nie tylko miejscowi lekarze i felczerzy, ale także kobiety. Nierzadko ciężko rannych powstańców operowali znani warszawscy chirurdzy. Niektórzy medycy nie tylko nieśli pomoc swoim potrzebującym towarzyszom broni, ale brali bezpośrednio udział w walce. Władze carskie za udział w powstaniu prześladowały nie tylko lekarzy, ale i inne osoby z personelu medycznego. Wielu medyków zaangażowanych w powstanie, którzy przeżyli carskie represje, zasłynęło w późniejszych czasach wiedzą medyczną.