%0 Journal Article
%T Tożsamość amazighijska i język francuski. Wokół auto-przekładu powieści Lhoussaina Azerguiego Le pain des corbeaux
%A Łukaszyk, Ewa
%J Romanica Cracoviensia
%V Tom 13 (2013)
%R 10.4467/20843917RC.13.017.1402
%N Tom 13, Numer 3
%P 207-216
%K Maghreb, amazigh, literatura frankofońska, tożsamość, Lhoussain Azergui
%@ 1732-8705
%D 2013
%U https://ejournals.eu/czasopismo/romanica-cracoviensia/artykul/lidentite-amazighe-et-la-langue-francaise-autour-de-lauto-traduction-du-roman-le-pain-des-corbeaux-par-lhoussain-azergui
%X Punktem wyjścia rozważań zawartych w artykule jest próba uchwycenia znaczenia decyzji akty-wisty amazighijskiego Lhoussaina Azerguiego, który, choć zaangażował się w proces rewitalizacji marginalizowanego do tej pory języka Berberów, postanawia w końcu przetłumaczyć swoją własną powieść na francuski. Zjawisko rodzącej się literatury amazighijskiej daje się umiejscowić w per-spektywie trans-kolonialnych renegocjacji tożsamościowych Maghrebu. Co więcej, można uznać, że wchodzi ono w nową fazę, gdy pisarz porzuca ciasną wierność wobec języka mniejszościowego, by zmierzyć się z językiem bogatszym w tradycję literacką. Jest to swoista „zdrada z obietnicą powrotu”, mogąca prowadzić do nowego etapu w rozwoju kultury amazighijskiej.Sama treść powieści Azerguiego uzasadnia także gest auto-przekładu. Mowa w niej o konieczności przełamania ograniczeń mentalnych własnej kultury. Bohater, powracający z więzienia dziennikarz, nie znajduje miejsca wśród swoich, gdyż i oni, opierając się na ancestralnych wierzeniach, uznają pisanie za gest posiadający moc magiczną, a więc transgresyjny, nieuprawniony i zasługujący na karę śmierci. Odtrącony przez kulturę tradycyjną intelektualista musi więc szukać sojuszników w świecie zewnętrznym, starając się o przełamanie szczelności granic między tym, co lokalne a tym, co globalne.