Almeida F. d’ (2011). La manipulation. Paris: Presses Universitaires de France.
Białopiotrowicz G. (2009). Kreowanie wizerunku w biznesie i polityce. Warszawa: Poltext.
Brzozowicz G. (2010). Cejrowski. Biografia. Poznań–Warszawa: Zysk i S-ka; Wydawnictwo Czerwone i Czarne.
Chernatony L. de (2010). From Brand Vision to Brand Evaluation. London: Routledge.
De Pelsmacker P., Van Den Bergh J. (1996). “The Communication Effects of Provocation in Print Advertising”. International Journal of Advertising, 15(3), pp. 203–222. DOI: https://doi.org/10.1080/02650487.1996.11104652.
Dowling G. (2001). Creating Corporate Reputations. Oxford: Oxford University Press.
Eco U. (1976). A Theory of Semiotics. Bloomington: Indiana University Press.
Emmel N. (2013). Sampling and Choosing Cases in Qualitative Research. London: Sage.
Galasiński D. (2000). The Language of Deception: A Discourse Analytical Study. London: Sage.
Gelb B., Hong J.-W., Zinkhan G. (1985). “Communications Effects of Specific Advertising Elements: An Update.” Current Issues and Research in Advertising, 8(l), pp. 75–98. DOI: https://doi.org/10.1080/01633392.1985.10505384 (accessed: 3.12.2020).
Goleman D. (1995). Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.
Karwat M. (2007). Teoria prowokacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kotler Ph. (1988). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation, and Control. Cambridge: Longman Higher Education.
Kreft J. (2015). Za fasadą społeczności. Elementy zarządzania nowymi mediami. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Królikowska B., Rott D. (2010). Strategie autoprezentacyjne w reportażach podróżniczych Wojciecha Cejrowskiego. Sosnowiec: Oficyna Wydawnicza “Humanitas”.
Mehrebian A. (1987). Eating Characteristics and Temperament: General Measures and Interrelationships. New York: Springer-Verlag.
Mitchell J.C. (1984). “Typicality and the Case Study”. In: R. Ellen (ed.). Ethnographic Research: A Guide to General Conduct. London: Academic Press.
Mortensen. K. (2013). Maximum Influence: The 12 Universal Laws of Power Persuasion. New York: Amacom.
Nierenberg B. (2011). Zarządzanie mediami. Ujęcie systemowe. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ost D. (1999). “The Radical Right in Poland: Rationality of the Irrational”. In: S.P. Ramet (ed.). Radical Right in Central and Eastern Europe Since 1989. University Park, PA: Penn State University Press, pp. 85–107.
Percy L., Rossiter J. (1992). “Advertising Stimulus Effects: A Review.” Journal of Current Issues & Research in Advertising, 14(1), pp. 75–90. DOI: https://doi.org/10.1080/10641734.1992. 10504982 (accessed: 1.12.2020).
Peters T. (1997). “The Brand Called You”. Fast Company, 10.
Rampersad H. (2008). Authentic Personal Branding: A New Blueprint for Building and Aligning a Powerful Leadership Brand. Charlotte: Information Age Publishing.
Sampson E. (2002). Build Your Personal Brand. London: Kogan Page.
Smeesters D., Mandel N. (2006). “Positive and Negative Media Image Effects on the Self.” Journal of Consumer Research, 32(4), pp. 576–582. DOI: https://doi.org/10.1086/500489 (accessed: 1.12.2020).
Sternthal B., Craig S. (1973). “Humor in Advertising.” Journal of Marketing, 37(4), pp. 12–18. DOI: https://doi.org/10.1177/002224297303700403 (accessed: 3.12.2020).
Vitberg A.K. (2009). “Analog vs. Digital Personal Branding – A New Twist on Personal Marketing Plans.” CPA Practice Management Forum, 10, pp. 10–19.
Walczak-Skałecka A. (2018). “Granice pojęcia «marka osobista».” Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I: Philosophia-Sociologia, 43(1), pp. 270–286. DOI: http://dx.doi. org/10.17951/i.2018.43.1.269-286 (accessed: 3.12.2020).
Wojtaszczyk K., Maszewski F. (2014). “Różnorodność metod zarządzania marką osobistą.” Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 349, pp. 454–462. DOI: https://doi.org/10.15611/pn.2014.349.38 (accessed: 5.12.2020).
Yin R.K. (2009). Case Study Research: Design and Methods. Thousand Oaks–London: Sage.
Internet sources
Cejrowski W. (2017). “Moje wartości”, https://cejrowski.com/moje-wartosci/ (accessed: 1.12.2020).
Dziennik.pl (2013). “Cejrowski: Każdy Polak ma konstytucyjne prawo obrzucać ruską ambasadę”, https://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/442953,cejrowski-kazdy-polak-ma-konstytucyjne-prawo-obrzucac-ruska-ambasade.html (accessed: 1.12.2020).
Dziennik.pl (2013). “Wiśniewski: Cejrowski jest absolutnie szalonym człowiekiem”, https://rozrywka.dziennik.pl/plotki/artykuly/443581,michal-wisniewski-uwaza-wojciecha-cejrowskiego-za-szalonego-czlowieka.html, 21.04.2019 (accessed: 1.12.2020).
Dziennik.pl (2013). “Cejrowski bije w papieża: Kazania głosi dosyć puste”, https://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/445726,wojciech-cejrowski-krytykuje-papieza-franciszka.html (accessed: 1.12.2020).
Mazur J. (2018). “Wojciech Cejrowski – życiorys”, https://zyciorysy.info/wojciech-cejrowski/ (accessed: 1.12.2020).
Mindykowski M. (2012). “Bóg słucha i się cieszy. Rozmowa z Wojciechem Cejrowskim”, https://dziennikbaltycki.pl/bog-slucha-i-sie-cieszy-rozmowa-z-wojciechem-cejrowskim/ ar/643277 (accessed: 1.12.2020).
Pałys K.f. (2012). “Reklama agresywna musi wzbudzać jak najwięcej kontrowersji”, https://manager.money.pl/strategie/marketing_i_sprzedaz/artykul/reklama;agresywna;musi;wzbud zac;jak;najwiecej;kontrowersji,129,0,1210753.html (accessed: 1.12.2020).