Literatura podmiotu
Vian B., L’Automne à Pékin, Paris 2012.
Vian B., Jesień w Pekinie, tłum. K. Dolatowska, Warszawa 1974.
Literatura przedmiotu
Arnaud N., Les vies parallèles de Boris Vian, Paris 1998.
Arystofanes, Chmury [w:] idem, Komedie wybrane, tłum. A. Sandauer, Kraków 1977.
Breton A., Manifest surrealizmu (I), tłum. A. Ważyk.
Duruzoi G., Narration finie et fiction interminable dans L’Automne à Pékin [w:] Boris Vian: Colloque de Cerisy, t.1, édition Union générale d’éditions, collection double, Paris 1956.
Dziemidok B., O głównych formach komizmu, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” 1961, Sectio F, Nauki Filozoficzne i Humanistyczne, vol. XVI.
Genette G., Figures III, Paris 1972.
Kundera M., Zdradzone testamenty, tłum. M. Bieńczyk, Warszawa 2015.
Lapprand M., V comme Vian, Paris 2006.
Lautréamont Comte de (właśc. Ducasse I.L.), Les Chants de Maldoror [w:] Œvres complètes, éd. G.L. Mano, Paris 1938.
Lévi-Strauss C., Myśl nieoswojona, przeł. A. Zajączkowski, Warszawa 2001.
Pietrowiak E., Pilch J., Zawsze nie ma nigdy. Jerzy Pilch w rozmowach z Eweliną Pietrowiak, Kraków 2016.
Strzemiński W., Teoria widzenia, Kraków 1974.
Wasilewska A., Gra się zawsze we dwoje. Rozmowa z Marcelem Bénabou, Paulem Fournelem i Jacques’em Jouetem [w:] eadem, Od Potockiego do Pereca. Pięć rozmów o literaturze francuskiej, Gdańsk 2008.