TY - JOUR
TI - Godzenie skończoności i eschatologii u Rilkego i T.S. Eliota
AU - Pfau, Thomas
TI - Godzenie skończoności i eschatologii u Rilkego i T.S. Eliota
AB - Artykuł podejmuje kwestię związku liryki modernistycznej (Rainera Marii Rilkego i T.S. Eliota) z egzystencjalistyczną koncepcją czasu Martina Heideggera i zrodzoną przez tę ostatnią naturalistyczną antropologią. Na tej podstawie autor stwierdza, że Elegie duinejskie Rilkego nie tylko antycypują centralne motywy egzystencjalizmu, ale także w pewien sposób separują się od tej perspektywy. Następnie sięga do drugiego z Czterech kwartetów, aby pokazać, że bardziej zdecydowanie niż Rilke Eliot twierdzi, że wszelka poezja może być napisana tylko wtedy, gdy jest osadzona w eschatologicznych ramach. W szczególności East Coker ukazuje Eliota, który stara się zrównoważyć apokaliptyczny charakter świata ponownie pogrążonego w globalnej wojnie z nadzieją, jakkolwiek stonowaną, na ostateczne odkupienie ludzkości.
VL - 2020
IS - Tom 17 zeszyt 2
PY - 2020
SN - 2083-7658
C1 - 2353-1991
SP - 135
EP - 151
DO - 10.4467/23531991KK.20.012.12446
UR - https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/godzenie-skonczonosci-i-eschatologii-u-rilkego-i-t-s-eliota
KW - Rainer Maria Rilke
KW - T.S. Eliot
KW - Martin Heidegger
KW - modernizm
KW - eschatologia
KW - egzystencjalizm
KW - teologia