@article{7bce2037-4274-469d-85ee-654c508beee6,
author = {Adriana  Švecová, Miriam Laclavíková},
title = {Opus Tripartitum jako oryginalne źródło prawa i źródło wiedzy o zwyczaju w świetle węgierskiej jurysprudencji epoki późnonowożytnej},
journal = {Krakowskie Studia z Historii  Państwa i Prawa},
volume = {Tom 11 (2018)},
number = {Tom 11, Zeszyt 4},
year = {2018},
issn = {2084-4115},
pages = {467-479},keywords = {źródła prawa; Opus Tripartitum; zwyczaj (consuetudo); ustawa (lex); praktyka prawna (usus fori); jurysprudencja węgierska okresu nowożytnego},
abstract = {Artykuł wprowadza do zagadnienia stanowisk prawnych dotyczących zwyczaju (prawa zwyczajowego) i ich miejsca w systemie źródeł prawa w okresie późnonowożytnym. Zwrócono uwagę zwłaszcza na cechy i funkcje zwyczaju oraz wyjaśniono relację między zwyczajem a prawem stanowionym (lex, ustawa) jako odrębnymi źródłami prawa. Węgierski okres nowożytny cechuje symbioza zwyczajów i prawa stanowionego oraz ich specyficzne wzajemne relacje. Autorzy artykułu omawiają znaczenie derogacyjnej funkcji zwyczaju oraz rolę kodyfikacji jako wyrazu wzmacniania znaczenia lex jako źródła prawa. W tym samym czasie zwyczaj tracił swój „ludowy charakter” i uzyskiwał nowe formy (zwyczaj spisany w formie orzeczeń sądowych). W węgierskiej historii prawa zwyczaj miał niezastąpioną pozycję, a teoretyczne zasady określone w Opus Tripartitum (1514) były rozwijane lub przeredagowane przez uczonych prawników dobry nowożytnej (J. Szegedi, S Huszty, E. Kelemen, A. Kövy, P. Szlemenics, I. Frank i in.).},
doi = {10.4467/20844131KS.18.039.9481},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/kshpp/artykul/the-opus-tripartitum-as-an-original-source-of-law-as-well-as-a-source-of-knowledge-about-custom-in-light-of-late-modern-age-hungarian-jurisprudence}
}