@article{77c09372-89b5-446d-8dd8-8f4d36762583,
author = {Nina Pluta},
title = {Vargas Llosa i tubylcy. O poznaniu Innego dla siebie samego},
journal = {Konteksty Kultury},
volume = {2019},
number = {Tom 16 zeszyt 3},
year = {2019},
issn = {2083-7658},
pages = {358-375},keywords = {literatura hispanoamerykańska XX–XXI wiek; powieść postkolonialna; Mario Vargas Llosa; przedstawienie Innego},
abstract = {W poniższym tekście przyglądam się napięciu, które tworzy się między tematyką postkolonialną a tradycją powieści skupionej na przemianach wewnętrznych białego bohatera w dwóch książkach Maria Vargasa Llosy: Raju tużza rogiem (2003) i Marzeniu Celta (2014). W obu tych powieściach występują postacie historyczne (malarz Paul Gauguin i irlandzki patriota Roger Casement), Europejczycy, którzy podróżują do terytoriów kolonialnych na przełomie XIX i XX wieku. Także w obu tubylcy pełnią wobec europejskich bohaterów funkcję służebną: zarówno dosłownie, zajmując wobec nich pozycję podległą, jak i na poziomie fabuły – kontakt z nimi katalizuje przemiany wewnętrzne głównych bohaterów. Wyjaśniam skrótowo szczególną sytuację intelektualistów hispanoamerykańskich, których więź kulturowa z dawnym imperium jest silniejsza niż w innych rejonach kolonialnych. Następnie komentuję relację Europejczyk–tubylcy, dowodząc, że postkolonialny charakter powieści Vargasa Llosy jest ograniczony, poprzez, paradoksalnie, udaną i atrakcyjną realizację schematu tradycyjnej powieści europejskiej, w której wizje i plany bohatera wchodzą w konflikt ze światem zewnętrznym.},
doi = {10.4467/23531991KK.19.033.11737},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/vargas-llosa-i-tubylcy-o-poznaniu-innego-dla-siebie-samego}
}