%0 Journal Article
%T Geografia średniowiecznej Słowiańszczyzny
%A Kowalski, Mariusz
%J Kultura Słowian
%V 2019
%R 10.4467/25439561KSR.19.001.11303
%N Tom XV
%P 15-64
%K Słowianie, pierwotne siedziby, ekspansja, strefy osadnicze, asymilacja
%@ 2451-4985
%D 2019
%U https://ejournals.eu/czasopismo/kultura-slowian/artykul/geografia-sredniowiecznej-slowianszczyzny
%X W wyniku średniowiecznej ekspansji Słowianie zasiedlili 1/3 Europy. Geografia tego osadnictwa i jego politycznej organizacji jest dobrze rozpoznana dla czasów środkowego i późnego średniowiecza. Znacznie mniej wiadomo na temat pierwotnej ojczyzny Słowian, jak również przebiegu ich ekspansji we wczesnym średniowieczu. Jest to pożywka dla wielu, często wykluczających się, koncepcji. Rozwój poszczególnych dyscyplin badawczych (archeologia, językoznawstwo, genealogia genetyczna) przynosi jednak nowe możliwości poznawcze. Koncepcje allochtonistów i autochtonistów nie muszą być sprzeczne, lecz mogą przynosić uzupełniającą się wiedzę. Umieszczenie siedzib Prasłowian w dorzeczu Wisły i Odry wcale nie musi wykluczać ukształtowania podstaw słowiańskiego etosu w jego ostatecznej postaci w dorzeczach Prypeci, Bohu i Dniestru. Ta nowa jakość kulturowa mogła być jednak rozprzestrzeniania przy współudziale całej prasłowiańskiej ludności, a istotną rolę w tym procesie mogła również odegrać wtórna migracja niektórych plemion słowiańskich znad Dunaju.