%0 Journal Article
%T Filmowość prozy, prozaiczność filmu. O filmowej adaptacji powieści Jarosława Iwaszkiewicza Sława i chwała
%A Pietraszek, Dominika
%J Konteksty Kultury
%V 2015
%R 10.4467/23531991KK.15.009.3705
%N Tom 12, Numer 1
%P 125-143
%K Sława i chwała, Jarosław Iwaszkiewicz, Kazimierz Kutz, adaptacja filmowa, serial, motyw artysty, panorama społeczna, antyheroizm
%@ 2083-7658
%D 2015
%U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/filmowosc-prozy-prozaicznosc-filmu-o-filmowej-adaptacji-powiesci-jaroslawa-iwaszkiewicza-slawa-i-chwala
%X Sława i chwała Jarosława Iwaszkiewicza doczekała się miana opus vitae pisarza. Utwór zawiera elementy autobiograficzne oraz stanowi sumę etycznych doświadczeń literata, syntezę historiozoficzną i filozoficzną. Na temat serialowej adaptacji, którą Kazimierz Kutz wyreżyserował pod pieczą Telewizji Polskiej w roku 1997, opublikowano zaledwie kilka recenzji. Pierwsza część artykułu (Sensualizm przekodowany) poświęcona została specyfice obrazowania Iwaszkiewicza i Kutza, a więc translacji zmysłowości tej prozy na język filmu. Kolejne fragmenty (Antyheroizm, „Sława i chwała” jako panorama społeczna, Dylematy XX-wiecznego artysty) koncentrują się na odczytaniu sensu powieści oraz sposobie, w jaki reżyser oddaje go na ekranie. Końcowe rozważania (Niesława) dotyczą przyczyn komercyjnej porażki ekranizacji, są także próbą oceny serialu. Okazuje się, że mimo skromnego budżetu i ograniczonego czasu antenowego Kutz zachował wiele z ducha oryginału – to wciąż ta sama historia o końcu pewnego świata.