%0 Journal Article
%T Wyzwania architektury nie-antropocentrycznej, czyli gdzie leży granica projektowania uniwersalnego
%A Kleszcz, Justyna
%J Środowisko Mieszkaniowe
%V 2020
%R 10.4467/25438700SM.20.011.12686
%N 31/2020
%P 33-41
%K projektowanie nie-antropocentryczne, projektowanie uniwersalne, architektura dla zwierząt, architektura zoofilna, animal aided design
%@ 1731-2442
%D 2020
%U https://ejournals.eu/czasopismo/srodowisko-mieszkaniowe/artykul/challenges-of-non-anthropocentric-architecture-where-is-the-boundary-of-universal-design
%X 
	Challenges of non-anthropocentric architecture: where is the boundary of universal design

	This paper aims to analyse challenges that contemporary designers face in creating a living space in the spirit of non-anthropocentric design - a newly emerging trend based in new humanities and the emergence of the idea of post-anthropocentrism in art. In a situation of well-developed sustainable design, creating spaces for wild animals in cities as habitats and refuges has become the next stage in creating a city with the least impact on the environment. The issue of non-anthropocentric design has been studied through the use of case analysis and comparative analysis of buildings ant its components implemented on a different scale, showing a wide range of cases  - from small spatial interventions, such as creating nesting places in cities, to transforming the entire design process into an animal-friendly one. The work was based both on an analysis of completed projects and on theoretical works.

	Keywords: non-anthropocentric design, universal design, architecture for animals, zoophilic architecture, animal aided design

	Streszczenie

	Niniejszy artykuł ma na celu przeanalizowanie wyzwań, jakie stają przed współczesnymi projektantami przy tworzeniu przestrzeni zamieszkania w duchu projektowania nie-antropocentrycznego – nowopowstałego nurtu mającego swoje podstawy w nowej humanistyce i pojawieniu się idei post-antropocentryzmu w sztuce. W sytuacji dobrze rozwiniętego projektowania zrównoważonego, tworzenie przestrzeni dla zwierząt dzikich w miastach jako siedlisk i ostoi stało się kolejnym etapem tworzenia miasta o jak najmniejszym wpływie na środowisko. Zagadnienie projektowania nie-antropocentrycznego zostało przebadane poprzez zastosowanie analizy przypadku i analizy porównawczej obiektów zrealizowanych w różnej skali, ukazując szerokie spektrum przypadków – od niewielkich ingerencji przestrzennych, jak tworzenie miejsc gniazdowania w miastach, po przekształcenie całego procesu projektowania na przyjazne dla zwierząt. Pracę oparto zarówno na analizie obiektów zrealizowanych, jak i na pracach teoretycznych z tego zakresu.