TY - JOUR
TI - The Medieval Partonopeu of Blois and Orientalism
AU - Leśniewska, Karolina
TI - The Medieval Partonopeu of Blois and Orientalism
AB - 
	Rozbestwiony Ulisses. Synteza hermeneutycznej drogi w pieśni XXVI Piekła Dantego
	Oratio suasoria Wergiliusza skierowana do Ulissesa w Piekle Dantego jest interpretowana w tym artykule jak mowa w języku greckim, utrzymana w stylu wysokim, która operuje wyrażeniami zakochanej Dydony z arcydzieła łacińskiego. Figura Ulissesa jest następnie analizowana w odniesieniu do modelu komicznego z II Satyry Horacego (bardzo oczywiste, chociaż do tej pory nie studiowane źródło Dantego). Władca Itaki jest tam ukazany jako oszust wprowadzający w błąd starych głupców, by przejąć ich majątek. Oszustwo Ulissesa jest grzechem, ale jeszcze większym jest jego małpi śmiech na widok góry czyśćcowej, będącej konkretnym i symbolicznym znakiem nieskończoności. Pragnienie wyjścia poza ludzką racjonalność nie może być winą dla Dantego zgodnie z jego chrześcijańskim myśleniem, dążącym do duchowej transcendencji. Prawdziwą winą jest jego postawa pozbawiona pokory, jaką okazuje w obliczu Tajemnicy: pokory, która graniczy z negacją siebie samego, z koniecznością otwarcia się na Drugiego.
VL - Tom 13 (2013)
IS - Tom 13, Numer 4
PY - 2013
SN - 1732-8705
C1 - 2084-3917
SP - 255
EP - 260
DO - 10.4467/20843917RC.13.021.1406
UR - https://ejournals.eu/czasopismo/romanica-cracoviensia/artykul/the-medieval-partonopeu-of-blois-and-orientalism
KW - Dante
KW - Boska Komedia
KW - Piekło
KW - Ulisses
KW - Dydona
KW - Horacy