%0 Journal Article
%T Termiczne pory roku w Szymbarku ( 1968–2013 )
%A Bochenek, Witold
%J Prace Geograficzne
%V 2016
%R 10.4467/20833113PG.16.022.6084
%N Zeszyt 147
%P 67-80
%K termiczne pory roku, klasyfikacja Makowca, Szymbark
%@ 1644-3586
%D 2017
%U https://ejournals.eu/czasopismo/prace-geograficzne/artykul/termiczne-pory-roku-w-szymbarku-1968-2013
%X Artykuł zawiera analizę długości i dat początków termicznych pór roku, wyróżnionych na podstawie średniej dobowej temperatury powietrza na Stacji Badawczej IGiPZ PAN w Szymbarku w okresie 46 lat obserwacji ( 1968 – 2013 ). Do wyróżnienia dat początku termicznych pór roku posłużono się metodą zaproponowaną przez Makowca ( 1983 ), z podziałem roku na osiem termicznych pór, z progowymi wartościami temperatury : 0, 5, 10 i 15 °C. Klasyfikacja Makowca oparta jest na rosnących lub malejących kumulowanych szeregach temperatury powietrza, pomniejszonej o progową wartość temperatury dla danej pory roku. Wyznaczenie dat początku umożliwiło obliczenie długości pór roku. Analiza w okresie wieloletnim dotyczyła tendencji długości i przesuwania się w czasie daty początku danej pory roku. Położenie stacji meteorologicznej pozwala na rozszerzenie obszaru interpretacji wyników na pogranicze Beskidu Niskiego i Pogórza Karpackiego. Stwierdzono dużą zmienność dat początku i długości pór roku. Tendencje długości i dat początku są różnokierunkowe. Najdłuższą porą roku jest lato ( 89 dni ), które rozpoczyna się coraz wcześniej i trwa coraz dłużej. Wzrost długości dotyczy również przedwiośnia i jesieni. W okresie wielolecia obserwuje się coraz krótsze zimy i wiosny.