@article{415e2859-a928-41b0-a24d-23defd776047,
author = {Ewa Łukaszyk},
title = {Między litością a współodczuwaniem. O uważnym czytaniu świata, który już nie zawsze daje się uchwycić w postkolonialnych kategoriach},
journal = {Konteksty Kultury},
volume = {2019},
number = {Tom 16 zeszyt 3},
year = {2019},
issn = {2083-7658},
pages = {324-335},keywords = {uważność; studia postkolonialne; literatura świata; paradygmaty literaturoznawcze},
abstract = {Artykuł ten podejmuje dialog z esejem Katarzyny Mroczkowskiej-Brand i jej propozycją „uważnej lektury”. Autorka dodaje kilka dodatkowych komentarzy dotyczących kategorii „uważności”, nawiązując do buddyjskiego pochodzenia tego pojęcia. Krytykuje również gotowość Mroczkowskiej-Brand do mówienia o studiach postkolonialnych Anno Domini 2020. Przeciwstawiając się temu ujęciu, autorka wskazuje na wyczerpanie się typowo postkolonialnych paradygmatów w tak szybko zmieniającym się dziś świecie. Uporczywe utrzymywanie się postkolonialnych mentalności jest często traktowane jako czynnik stagnacji, podobnie jak wieczny powrót do paktu Sykes–Picot, pokazany jako bardzo niefortunny w powieści Fouada Laroui Ce vain combat que tu livres au monde. Innymi przykładami ilustrującymi „post-postkolonialne” zmiany we współczesnym świecie są dwie powieści Tsitsi Dangarembgi, pisma malajskiego intelektualisty Farisha Noora, kroniki miejskie Kalafa Epalangi, a także wybrane teksty z Gwinei Bissau (Andrea Fernandes, Tony Tcheka).},
doi = {10.4467/23531991KK.19.031.11735},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/miedzy-litoscia-a-wspolodczuwaniem-o-uwaznym-czytaniu-swiata-ktory-juz-nie-zawsze-daje-sie-uchwycic-w-postkolonialnych-kategoriach}
}