Afeltowicz Ł., Sojak R. (2015). Arystokraci i rzemieślnicy. Synergia stylów badawczych. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Angermuller J., Maingueneau D., Wodak R. (red.) (2014). The Discourse Studies Reader: Main Currents in Theory and Analysis. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Cackowska M., Kopciewicz L., Patalon M., Stańczyk P., Starego K., Szkudlarek T. (2012). Dyskursywna konstrukcja podmiotu. Przyczynek do rekonstrukcji pedagogiki kultury. Gdańsk: Wydawnictwo UG.
Carusi F.T. (2011). The Persistence of Policy: A Tropological Analysis of Contemporary Education Policy Discourse in the United States. „Scholar Works”. https://scholarworks.gsu.edu/eps_diss/82/. 
Carusi F.T. (2019). The Ontological Rhetorics of Education Policy: A Non-instrumental Theory. „Journal of Education Policy”. doi: 10.1080/02680939.2019.1665713.
Czachur W. (2020). Lingwistyka dyskursu jako integrujący program badawczy. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Atut.
Czyżewski M. (2013). Teorie dyskursu i dyskursy teorii. „Kultura i Społeczeństwo”, nr 2 (57).
Czyżewski M., Marynowicz-Hetka E., Woroniecka G. (red.) (2013). Pedagogizacja życia społecznego. „Societas/Communitas”, nr 2 (16).
Dobrołowicz J. (2013). Obraz edukacji w polskim dyskursie prasowym. Kraków: Impuls.
Dobrołowicz J. (2016). Konstruowanie obrazu edukacji w polskiej prasie codziennej na przykładzie „Gazety Wyborczej”. Kielce: Uniwersytet Jana Kochanowskiego.
Falkowski T., Ostrowicka H. (2020). Ethicalisation of Higher Education Reform: The Strategic Integration of Academic Discourse on Scholarly Ethos. „Educational Philosophy and Theory”. https://doi.org/10.1080/00131857.2020.1740684. 
Fleck L. (1986). Powstanie i rozwój faktu naukowego. Wprowadzenie do nauki o stylu i kolektywie myślowym. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Jurgiel-Aleksander A., Jagiełło-Rusiłowski A. (2013). Dyskurs uczenia się przez całe życie: administrowanie kompetencjami czy pytanie o ich sens i znaczenie? „Rocznik Andragogiczny”, nr 20.
Kamińska I. (2013). Dyskurs ekspercki w obszarze pomocy społecznej na tle pedagogizacji medialnej. „Societas/Communitas”, nr 2 (16).
Kopińska V. (2017). Edukacja obywatelska w szkole. Krytyczna analiza dyskursu podręczników szkolnych. Toruń: Wydawnictwo UMK.
Klus-Stańska D. (2007). Między wiedzą a władzą. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych. „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr 1–2 (5–6).
Klus-Stańska D. (2009). Dyskursy pedagogiki wczesnoszkolnej. W: D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska (red.), Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania. Warszawa: WAiP.
Klus-Stańska D., Szczepska-Pustkowska M. (red.) (2009). Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania. Warszawa: WAiP.
Kwaśnica R. (2014). Dyskurs edukacyjny po inwazji rozumu instrumentalnego. O potrzebie refleksyjności. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Kwieciński Z. (2004). Problem pedagogii nurtów głównych i pobocznych. „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 3.
Kwieciński Z. (2011). Pedagogie perswazyjno-patetyczne. W: M. Jaworska-Witkowska, Z. Kwieciński (red.), Nurty pedagogii: naukowe, dyskretne, odlotowe (s. 39–69). Kraków: Impuls.
Laclau E. (2014). The Rhetorical Foundations of Society. London: Verso.
Lewartowska-Zychowicz M. (2010). Homo liberalis jako projekt edukacyjny. Od emancypacji do funkcjonalności. Kraków: Impuls.
Mayo P. (2009). The ‘Competence’ Discourse in Education and the Struggle for Social Agency and Critical Citizenship. „International Journal of Educational Policies”, nr 3 (2).
Nowak-Dziemianowicz M. (2011). Pedagogika dyskursywna – nadzieje i możliwości. W: M. Nowak-Dziemianowicz, P. Rudnicki (red.), Pedagogika: zakorzenienie i transgresja (s. 315–346).
Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. Olechowska A. (2019). Specjalne potrzeby edukacyjne w urzędowym dyskursie pedagogicznym. Warszawa: Wydawnictwo APS.
Ostrowicka H. (2015a). Przemyśleć z Michelem Foucaultem edukacyjne dyskursy o młodzieży. Dyspozytyw i urządzanie. Kraków: Impuls.
Ostrowicka H. (2015b). O badaniach „pedagogizacji życia społecznego” kilka słów z poznawczej perspektywy pedagogiki ogólnej. „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, nr 1.
Ostrowicka H. (2017). Dyskurs edukacyjny, weredykcja i pedagogie – od konstelacji związków dyskursu i edukacji do aleturgicznej analizy praktyki edukacyjnej. „Kultura – Społeczeństwo – Edukacja”, nr 2 (12).
Ostrowicka H. (2019). Regulating Social Life: Discourses on the Youth and Dispositif of Age. Cham: Palgrave Macmillan.
Ostrowicka H. (2020). Economization of Discourse on Education and Pedagogization of Economic Problems: Media Debate on Higher Education Reform in Poland. „Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education”. doi: 10.1080/01596306.2020.1811957.
Ostrowicka H., Rzyska A. (2019). Argument z edukacji w krytyce reformy na łamach prasy. W: H. Ostrowicka, J. Spychalska-Stasiak, Ł. Stankiewicz, D. Chomik, T. Falkowski, A. Rzyska, Dyskursywny obraz reformy szkolnictwa wyższego w Polsce. 2011–2014 (s. 127–143). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ostrowicka H., Spychalska-Stasiak J., Stankiewicz Ł., Chomik D., Falkowski T., Rzyska A. (2019). Dyskursywny obraz reformy szkolnictwa wyższego w Polsce 2011–2014. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ostrowicka H., Spychalska-Stasiak J., Stankiewicz Ł. (2020). The Dispositif of the University Reform: The Higher Education Policy Discourse in Poland. London–New York: Routledge.
Ostrowicka H., Stankiewicz Ł. (2019). The Truths of Business and the Lies of Academia: The Order of Discourse on Higher Education in Poland. „Higher Education Research & Development”, nr 38 (3). doi.org/10.1080/07294360.2018.1545746.
Popow M. (2014). Rodzina jako podmiot przedsiębiorczy – krytyczna analiza dyskursu wychowania małego geniusza w portalach internetowych dla rodziców. „Kultura – Społeczeństwo – Edukacja”, nr 2.
Popow M. (2015). Kategoria narodu w dyskursie edukacyjnym. Analiza procesów konstruowania tożsamości w podręcznikach szkolnych. Poznań: Wydawnictwo UAM.
Reisigl M. (2011). Analiza retoryki politycznej. W: R. Wodak, M. Krzyżanowski (red.), Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych (s. 151–183). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Łośgraf.
Rogers R. (2011). An Introduction to Critical Discourse Analysis in Education. New York–London: Routledge.
Smeyers P., Depaepe M. (red.) (2008). Educational Research: The Educationalization of Social Problems. Gent: Springer.
Spychalska-Stasiak J. (2019). Głosy w dyskursie naukowym. W: H. Ostrowicka, J. Spychalska-Stasiak, Ł. Stankiewicz, D. Chomik, T. Falkowski, A. Rzyska, Dyskursywny obraz reformy szkolnictwa wyższego w Polsce 2011–2014. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Spychalska-Stasiak J., Ostrowicka H. (2020). Continuity and change: The academic teacher-student relationships in the discourse on the higher education reform in Poland. „The Qualitative Report”, nr 25 (13).
Stankiewicz Ł. (2018). Wizje uniwersytetu w polskiej debacie publicznej. 2007–2010. Kraków: Impuls.
Stankiewicz Ł., Ostrowicka H. (2020). The Dispositif of Law: The Juridification of the Higher Education System in Poland. W: H. Ostrowicka, J. Spychalska-Stasiak, Ł. Stankiewicz, The Dispositif of the University Reform: The Higher Education Policy Discourse in Poland (s. 59–88). London–New York: Routledge.
Starego K. (2016). Poza dyskurs kompetencji w edukacji krytycznej. „Trzeci termin” oraz Paula Freirego i Jacques’a Rancière’a idea dialogu „zapośredniczonego”. „Forum Oświatowe”, nr 28 (1).
Szkudlarek T. (2017a). Teoria jako ontologiczna retoryka: Rousseau i krystalizacja dyskursu pedagogicznego. „Kultura – Społeczeństwo – Edukacja”, nr 2(12), s. 55–82.
Szkudlarek T. (2017b). On the Politics of Educational Theory: Rhetoric, Theoretical Ambiguity, and the Construction of Society. London–New York: Routledge.
Tanesini A. (1994). Whose Language? W: K. Lennon, M. Whitford (red.), Knowing the Difference: Feminist Perspectives in Epistemology (s. 203–216). New York: Routledge.
Wiśniewska-Kin M. (2013). Dominacja a wyzwolenie. Wczesnoszkolny dyskurs podręcznikowy i dziecięcy. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Wojnarowska A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Kraków: Impuls.
Zbróg Z. (2017). Teoria reprezentacji społecznych w interdyscyplinarnych badaniach nad dyskursem edukacyjnym – potencjał zbiorowego pisania biografii. „Kultura – Społeczeństwo – Edukacja”, nr 2 (12).
Zierkiewicz E. (2013). Prasa jako medium edukacyjne. Kulturowe reprezentacje raka piersi w czasopismach kobiecych. Kraków: Impuls.