Alter R., The Art of Biblical Narrative, New York: Basic Books 1983.
Artur Sandauer. Pisarz, krytyk, historyk literatury, red. K. Hryniewicz, A.S. Kowalczyk, Warszawa: Wydział Polonistyki UW 2014.
Banak J., Biblia według Sandauera, „Tygodnik Powszechny” 1975, nr 9.
Bielik-Robson A., Inne testamenty: świadek, ocalały i maran w poetyce świadczenia Derridy, „Teksty Drugie” 2018, nr 3.
Bloom H., Księga J, przeł. B. Baran, Warszawa: Aletheia 2018.
Dziadek A., Anagramy Ferdynanda de Saussure’a – historia pewnej rewolucji, „Teksty Drugie” 2001, nr 6.
Eilstein H., Biblia w ręku ateisty, Warszawa: Wyd. IFiS PAN 2006.
Frankowski J., Światło i ćma. O przekładzie Księgi Rodzaju A. Sandauera i laickiej interpretacji Biblii, „Więź” 1975, nr 2.
Freud Z., Dowcip i jego znaczenie dla nieświadomości, przeł. R. Reszke, Warszawa: KR 1993.
Hellich A., Automitografia. O „Zapiskach z martwego miasta” Artura Sandauera, „Ruch Literacki” 2017, z. 4.
Jarzyńska K., Jezus jako egocentryczny schizotymik. Władysława Witwickiego komentarz do Dobrej Nowiny wg Mateusza i Marka, data publikacji: kwiecień 2008, www.racjonalista.pl/kk.php/s,5828/i,64 [dostęp: 2.12.2021].
Jarzyńska K., Literatura jako ćwiczenie duchowe. Dzieło Czesława Miłosza w perspektywie postsekularnej, Kraków: Universitas 2018.
Jarzyńska K., W imię emancypacji. Badania kulturowe o religii i literaturze [w:] Literatura polska a religia. Wyzwania epoki świeckiej, t. 1: Teorie i metody, red. T. Garbol, Ł. Tischner, Kraków: WUJ 2020.
Kamieńska A., Do źródeł. Psalmy i inne przekłady poetyckie, posł. P. Matywiecki, Poznań: W Drodze 1988.
Kosidowski Z., Opowieści biblijne, Warszawa: Iskry 1963.
Kosidowski Z., Opowieści ewangelistów, Warszawa: Iskry 1979.
Koźniewski K., Bibliterat, „Polityka” 1977, nr 42.
Krawczuk A., Sandauer i Biblia, „Nowe Książki” 1977, nr 16.
Krawczuk A., Sandauer o mitach i strukturze Biblii, „Argumenty” 1977, nr 32.
Księga Rodzaju, przeł. i oprac. M. Piela, Kraków: Księgarnia Akademicka 2020.
LaCocque A., Ricoeur P., Myśleć biblijnie, przeł. E. Mukoid, M. Tarnowska, Kraków: Znak 2003.
Madejski J., Problemy polskiego Żyda na przykładzie twórczości literackiej i krytycznej Artura Sandauera [w:] Literackie portrety Żydów, red. E. Łoch, Lublin: UMCS 1996.
Mitosek Z., Co z tą ironią?, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2013.
Momro J., Co tu kryć?, „Teksty Drugie” 2019, nr 4.
Nycz R., Tropy „ja”. Koncepcje podmiotowości w literaturze polskiej ostatniego stulecia [w:] idem, Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2002.
Odachowska-Zielińska E., Sandauer czarnoksiężnik [w:] Śnił mi się Artur Sandauer. Rozmowy i wspomnienia, red. J. Baran, Kraków: Centrum Kultury Żydowskiej na Kazimierzu 1992.
Ouaknin M.-A., Tajemnice kabały, przeł. K. Pruski, K. Pruska, Warszawa: Cyklady 2006.
Peter M., Biblia na wspak czytana przez p. Artura Sandauera, „Tygodnik Powszechny” 1977, nr 34.
Piela M., Grzech dosłowności we współczesnych polskich przekładach Starego Testamentu, Kraków: WUJ 2003.
Prokop-Janiec E., Żyd – Polak – artysta. O budowaniu tożsamości po Zagładzie, „Teksty Drugie” 2001, nr 1.
Psalmy 29, 64, 96, przeł. J. Kulmowa, „Przegląd Katolicki” 1985, nr 14–15.
Psalmy, kantyki: układ według „Liturgii godzin”, przeł. M. Skwarnicki, P. Galiński, Kraków: Znak 1976.
Sandauer A., Bóg, Szatan, Mesjasz i…?, Kraków: Wydawnictwo Literackie 1977.
Sandauer A., Byłem…, Warszawa: PIW 1991.
Sandauer A., Immanuel w Księdze Izajasza [w:] idem, Pisma zebrane, t. 2, Warszawa: Czytelnik 1985.
Sandauer A., Konstruktywny nihilizm [w:] idem, Pisma zebrane, t. 1, Warszawa: Czytelnik 1985.
Sandauer A., Mniej teologii, więcej tekstologii [w:] idem, Pisma zebrane, t. 4, Warszawa: Czytelnik 1985.
Sandauer A., O sytuacji pisarza polskiego pochodzenia żydowskiego w XX wieku. (Rzecz, którą nie ja powinienem był napisać…) [w:] idem, Pisma zebrane, t. 3, Warszawa: Czytelnik 1985.
Sandauer A., Pisma zebrane, t. 1–4, Warszawa: Czytelnik 1985.
Sandauer A., Proza, Warszawa: WWL Muza SA 2009.
Sandauer A., Sztuka i tajemnice – rozmowa z J. Baranem [w:] Śnił mi się Artur Sandauer. Rozmowy i wspomnienia, red. J. Baran, Kraków: Centrum Kultury Żydowskiej na Kazimierzu 1992.
Sandauer A., W 2000 lat później. Pamiętnik izraelski, Warszawa: Czytelnik 1956.
Słowo Boże nie ma wyznania. Z ks. Romanem Prackim rozmawia Dominika Kozłowska, „Znak” 2014, nr 10.
Śnił mi się Artur Sandauer. Rozmowy i wspomnienia, red. J. Baran, Kraków: Centrum Kultury Żydowskiej na Kazimierzu 1992.
The Sociology of Sacred Texts, eds. J. Davies, I. Wollaston, Sheffield: Sheffield Academic Press 1993.
Tubielewicz W., Jak tłumaczyć proroków, „Polityka” 1977, nr 42.
Wellhausen J., Prolegomena zur Geschichte Israels, Berlin: Reimer 1883.
Wilson R., Be Always Converting, Be Always Converted: An American Poetics, Cambridge, MA: Harvard University Press 2009.
Winiarska-Górska I., Szesnastowieczne przekłady Pisma Świętego na język polski (1551–1599) jako gatunek nowożytnej książki formacyjnej, Warszawa: Wydział Polonistyki UW 2017.
Wołk A., Artura Sandauera topografia tożsamości, „Archiwum Emigracji. Studia – Szkice – Dokumenty” 2014, z. 1–2.
Wołowiec G., Nowocześni w PRL. Przyboś i Sandauer, Wrocław: FNP 1999.
Zaborski A., Nowe tłumaczenia Biblii a teoria przekładu, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 1977, nr 6.
Zieniewicz A., Śmierć liberała – narodziny krytyka. O autobiograficznej „Prozie” Artura Sandauera [w:] Artur Sandauer. Pisarz, krytyk, historyk literatury, red. K. Hryniewicz, A.S. Kowalczyk, Warszawa: Wydział Polonistyki UW 2014.