%0 Journal Article %T „Żółte czereśnie” – matce. Córczyne wiersze Joanny Pollakówny %A Szulc-Woźniak, Agata %J Konteksty Kultury %V 2021 %R 10.4467/23531991KK.21.015.13693 %N Tom 18 zeszyt 2 %P 209-231 %K Joanna Pollakówna, Wanda Grodzieńska, córka, matka, śmierć, żałoba %@ 2083-7658 %D 2021 %U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/zolte-czeresnie-matce-corczyne-wiersze-joanny-pollakowny %X W szkicu omawiam wiersze Joanny Pollakówny adresowane do matki, Wandy Grodzieńskiej, pisane wkrótce przed jej śmiercią i niedługo później. Szukam, wyrażonej w nich, córczyno-matczynej więzi i zastanawiam się nad specyfiką kobiecego przeżywania żałoby. Wskazuję, że utwory, które Pollakówna pisze do martwej matki, pomimo zawartej w nich perspektywy nadziei (motywy wielkanocne), pomimo pochwytującej myśl o ciągłości intuicji biologicznej kontynuacji (wątki roślinne), mimo testowanych w kolejnych utworach wybiegów, szyfrów i buntowniczego łamania zasad rządzących czasem i przestrzenią wciąż zawracają ku poczuciu straty. Zgodę na opuszczenie przez tę, która urodziła, uniemożliwia fizyczna i duchowa bliskość kobiet, wyrażająca się szczególnie w snach i wciąż żywych wi­zjach. Strata zapisuje się w ciele: córka doznaje jej z wciąż podobną intensywnością, wieloma zmysłami. Śmierć, którą „przygarnia w siebie”, jest już zawsze aktualna. Dla poetki oznacza to konieczność przejęcia schedy po matce, odziedziczenia jej traum.