%0 Journal Article
%T „Żółte czereśnie” – matce. Córczyne wiersze Joanny Pollakówny
%A Szulc-Woźniak, Agata
%J Konteksty Kultury
%V 2021
%R 10.4467/23531991KK.21.015.13693
%N Tom 18 zeszyt 2
%P 209-231
%K Joanna Pollakówna, Wanda Grodzieńska, córka, matka, śmierć, żałoba
%@ 2083-7658
%D 2021
%U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/zolte-czeresnie-matce-corczyne-wiersze-joanny-pollakowny
%X W szkicu omawiam wiersze Joanny Pollakówny adresowane do matki, Wandy Grodzieńskiej, pisane wkrótce przed jej śmiercią i niedługo później. Szukam, wyrażonej w nich, córczyno-matczynej więzi i zastanawiam się nad specyfiką kobiecego przeżywania żałoby. Wskazuję, że utwory, które Pollakówna pisze do martwej matki, pomimo zawartej w nich perspektywy nadziei (motywy wielkanocne), pomimo pochwytującej myśl o ciągłości intuicji biologicznej kontynuacji (wątki roślinne), mimo testowanych w kolejnych utworach wybiegów, szyfrów i buntowniczego łamania zasad rządzących czasem i przestrzenią wciąż zawracają ku poczuciu straty. Zgodę na opuszczenie przez tę, która urodziła, uniemożliwia fizyczna i duchowa bliskość kobiet, wyrażająca się szczególnie w snach i wciąż żywych wi­zjach. Strata zapisuje się w ciele: córka doznaje jej z wciąż podobną intensywnością, wieloma zmysłami. Śmierć, którą „przygarnia w siebie”, jest już zawsze aktualna. Dla poetki oznacza to konieczność przejęcia schedy po matce, odziedziczenia jej traum.