%0 Journal Article
%T Przegląd analitycznych metod teledetekcyjnych w badaniu dynamiki zmian wegetacji: techniki oparte na wskaźnikach wegetacji
%A Ayanlade, Ayansina
%J Geoinformatica Polonica
%V 2017
%R 10.4467/21995923GP.17.001.7188
%N Vol. 16 (2017)
%P 7-17
%K Teledetekcja, ocena wegetacji, wykrywanie zmian
%@ 1642-2511
%D 2017
%U https://ejournals.eu/czasopismo/geoinformatica-polonica/artykul/remote-sensing-vegetation-dynamics-analytical-methods-a-review-of-vegetation-indices-techniques
%X Naukowcy podjęli znaczny wysiłek, mający na celu rozwój technik oceny i monitoringu tempa zmian wegetacji w skali globalnej, regionalnej oraz lokalnej. Wskaźniki wegetacji stanowią pomiary teledetekcyjne, używane do ilościowej oceny pokrycia wegetacją, wigoru wegetacji lub biomasy, dla każdego piksela w zobrazowaniu. Oprócz tego, że nie ma jednej metody, która może być zastosowana we wszystkich przypadkach i regionach, istnieje szereg czynników, które determinują wybór metod teledetekcyjnych do zastosowania w badaniach nad zmianami zachodzącymi w środowisku. Należą do nich uwarunkowania przestrzenne, czasowe, rozdzielczość spektralna i radiometryczna zobrazowań satelitarnych oraz czynniki środowiskowe. Podstawowe pytanie, które przychodzi na myśl badaczom środowiska w dowolnym przedsięwzięciu związanym z teledetekcją to: Która metoda teledetekcyjna powinna zostać użyta do rozwiązania problemu badawczego? Tak więc, artykuł ten stanowi przegląd metod używanych w literaturze do oceny, monitoringu i modelowania zmian środowiskowych, które wyznaczają wybór poszczególnych metod. Przegląd pokazuje ponad czterdzieści wskaźników wegetacji, spośród których tylko trzy (proporcjonalny wskaźnik wegetacji – RVI, transformowany wskaźnik wegetacji – TVI i znormalizowany różnicowy wskaźnik wegetacji – NDVI) są powszechnie używane do oceny wegetacji. Badania pokazują, że spośród wszystkich wskaźników wegetacji, w monitoringu zmian wegetacji w skali regionalnej i lokalnej, najczęściej stosuje się NDVI.