98. rocznica orędzia prezydenta USA Wilsona o zasadach powojennego ładu. Archiwum portalu historycznego [http://dzieje.pl; 12.02.2016].
Ammon R.J. (2001). Global Television and the Shaping of World Politics: CNN, Telediplomacy, and Foreign Policy. McFarland, London.
Basisdaten (2015). Media Perspektiven [http://www.ard-werbung.de/media-perspektiven/publikationen/basisdaten/; 12.08.2016].
Blaier K. (2000). Media Diplomacy. Zum wechselseitigen Einfluß von Medienberichterstattung und außenpolitischen Entscheidungsprozessen. Johannes-Gutenberg-Universität, Mainz (niepublikowana praca magisterska).
Chan S. (1994). State-press Relationship Revisited: A Comparison of Foreign Policy Coverage on the Hong Kong 1997 Issue by Three Newspapers. International Communication Gazette, vol. 53, p. 135–145.
Cohen Y. (1986). Media Diplomacy. The Foreign Office in the Mass Communications Age. London, New York.
Davis R. (1996). The Press and American Politics. The New Mediator. Englewood Cliffs.
de Franco Ch. (2008). War by Images: from Kosovo to Afghanistan, Department of Political and Social Sciences of the European University Institute in Florence (niepublikowana praca doktorska).
de Franco Ch. (2012). Media Power and the Transformation of War. Hampshire, New York.
Edwards L. (2001). Mediapolitik: How the Mass Media Have Transformed World Politics. Washington, D.C.
Entman R.M. (2000). Declarations of Independence: The Growth of Media Power after the Cold War. W: Nacos B.L., Shapiro R.Y., Isernia P. (eds.). Decision Making in a Glass House: Mass Media, Public Opinion, and American and European Foreign Policy in the 21st Century (s. 11–26). New York, Oxford.
Foerstel H.N. (2001). From Watergate to Monicagate. Ten Controversies in Modern Journalism and Media. Westport, London.
Gilboa E. (2000). Mass Communication and Diplomacy. A Theoretical Framework. Communication Theory, vol. 10, issue 3, p. 275–309.
Gilboa E. (2005). The CNN Effect: The Search for a Communication Theory of International Relations. Political Communication, vol. 22, issue 1, p. 27–44.
Gowing N. (1994). Real-Time Television Coverage of Armed Conflicts and Diplomatic Crises: Does It Pressure or Distort Foreign Policy Decisions. Harvard College.
Gowing N. (1994). The One-Eyed King of Real-Time News Coverage. New Perspectives Quarterly, vol. 11, n. 4 (Fall 1994), p. 45–54.
Hachten W.A., Scotton J.F. (2002). The World New Prism. Global Media in an Era of Terrorism. Ames.
Hess A., Szymańska A. (2009). Pomost medialny. Rola mediów w międzynarodowej komunikacji politycznej na przykładzie relacji polsko-niemieckich. Kraków.
Hess S., Kalb M. (eds.). (2003). The Media and the War on Terrorism. Washington D.C.
Hines C. (24.10.1999). Pity, not US Security, Motivated Use of Gis in Somalia, Bush Says. The Huston Chronicle.
Korte B. (2009). Represented Reporters. Images of War Correspondents in Memoirs and Fiction. Bielefeld.
Koschwitz H. (1983). Der Falkland-Krieg als Medienereignis. Zur Rolle der Massenkommunikationsmittel im internationalen Konflikt. Publizistik, 28. Jahrgang, s. 56–73.
Larson J.F. (1988). Global Television and Foreign Policy. New York.
Marsden L., Savigny H. (eds.). (2009). Media, Religion and Conflict. Farnham.
Mermin J. (1999). Debating War and Peace. Media Coverage of U.S. Intervention in the Post-Vietnam Era. Princeton.
Ossendorf I. (1988). Abbau der Medienmacht des Nordens – Beschleunigung durch den Falkland/Malwinen-Konflikt? Publizistik, 33. Jahrgang, s. 89–91.
President Wilson’s Fourteen Points [https://wwi.lib.byu.edu; 12.02.2016].
Ramaprasad J. (1983). Media Diplomacy. In Search of a Definition. International Communication Gazette, n. 31, p. 69–78.
Ranking der meistzitierten Medien in Deutschland nach der Anzahl der Zitate im 1. Halbjahr 2016 [http://de.statista.com/statistik/daten/studie/182822/umfrage/meistzitierte-medien-in-deutschland-quartalszahlen/; 12.08.2016].
Robert Edward Turner III [https://www.britannica.com/biography/Ted-Turner; 1.09.2016].
Robinson P. (2001). Theorizing the Influence of Media on World Politics. Models if Media Influence on Foreign Policy. European Journal of Communication, vol. 16, n. 4, p. 523–544.
Rosecrance R. (1996). The Rise of the Virtual State: Territory Becomes Passé. Foreign Affairs, vol. 75, n. 4, p. 45–61.
Schorr D. (1991). Ten Days that Shook the White House. Columbia Journalism Review, vol. 30, issue 2, p. 21–23.
Seib P. (1996). Headline Diplomacy. How News Coverage Affects Foreign Policy. Westport.
Seib P. (2008). The Al Jazeera Effect. How the New Global Media Are Reshaping World Politics. Washington D.C.
Shaw M. (1996). Civil Society and Media in Global Crises. Representing Distant Violence. London.
Soroka S.N. (2003). Media, Public Opinion, and Foreign Policy. The Harvard International Journal of Press/Politics, vol. 8, n. 1, p. 27–48.
Suhr F. (9.11.2016). Deutsche vertrauen Zeitungen mehr als Facebook [https://de.statista.com/infografik/6646/vertrauen-der-deutschen-in-die-medien/; 16.11.2016].
Szymańska A. (2009). Dyplomacja mediów – wizerunek problematyki wypędzonych na przykładzie wybranych publikacji prasowych ostatniej dekady (dzienniki Rzeczpospolita i Frankfurter Allgemeine Zeitung). Zeszyty Prasoznawcze, nr 1–2, s. 50–58.
Szymańska A. (2016). Europa dziennikarzy. Dyplomacja mediów i (post)narodowa Europa w świetle wypowiedzi niemieckich dziennikarzy prasowych. Kraków.
Szymańska A. (2017). Dziennikarstwo w epoce nowych mediów – przykład Niemiec. Zeszyty Prasoznawcze, nr 1, s. 201–213.
Wesel R. (2010). Medien. W: Masala C., Sauer F., Wilhelm A. (Hrsg.). Handbuch der internationalen Politik (s. 477–492). Wiesbaden.
Williams W. (1971). The Shaping of American Diplomacy. Chicago.
Wittkämper G.W. (Hrsg.). (1986). Medienwirkungen in der internationalen Politik. Band 2: Das Beziehungsgeflecht von Außenpolitik und Presse. Münster.
Wittkämper G.W. (Hrsg.). (1992). Medien und Politik. Darmstadt.