%0 Journal Article
%T Obozowa miłość. Uczucia wyższe w obozie koncentracyjnym. Wokół dwu wierszy Tadeusza Borowskiego
%A Zarębianka, Zofia
%J Konteksty Kultury
%V 2013
%N Tom 10, Numer 1-2
%P 71-77

%@ 2083-7658
%D 2013
%U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/obozowa-milosc-uczucia-wyzsze-w-obozie-koncentracyjnym-wokol-dwu-wierszy-tadeusza-borowskiego
%X Tekst przynosi refleksję nad sposobami zachowania uczuć wyższych w ekstremalnym doświadczeniu egzystencjalnym, jakim był pobyt w obozie koncentracyjnym. Materiału analitycznego dostarczyły utwory Tadeusza Borowskiego, a szczególnie dwa z nich: Do narzeczonej oraz Wołanie do Marii. Obydwa wiersze łączy wpisana w nie sytuacja liryczna, nawiązująca tu do biografii samego autora, oraz tożsamość podmiotu mówiącego, wypowiadającego się ze środka obozowej rzeczywistości jako jej uczestnik i świadek – w jednej osobie. Identyczność na poziomie lirycznego głosu obydwu wierszy oraz na poziomie bohatera utworów, a także identyczność z osobą rzeczywistego autora stanowi dodatkowy walor. Przeprowadzone analizy koncentrują się na strukturze poetyckiego świata oraz specyfice obrazowania, poprzez które uwidacznia się z jednej strony trauma „ja” lirycznego, z drugiej próba ocalenia człowieczeństwa upatrywana w zachowaniu uczuć wyższych. W dalszej części tekstu dokonano porównania światoodczucia wpisanego w utwory Borowskiego z dotyczącymi tego samego czasu i podobnego doświadczenia przeżyciami i postawami przedstawionymi w twórczości Tadeusza Różewicza, Paula Celana oraz Czesława Miłosza.