%0 Journal Article
%T Sztuka i metafizyka. Interpretacja wiersza Mieczysława Jastruna Piero della Francesca z tomu Punkty świecące
%A Kosturek, Joanna
%J Konteksty Kultury
%V 2012
%N Tom 8
%P 80-89

%@ 2083-7658
%D 2012
%U https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/sztuka-i-metafizyka-interpretacja-wiersza-mieczyslawa-jastruna-piero-della-francesca-z-tomu-punkty-swiecace
%X Autorka szkicu ukazuje, że utwór Piero della Francesca – w pierwszej lekturze wydający się surowym, powściągliwym opisem malowideł piętnastowiecznego artysty – w istocie jest jednym z tych liryków Jastruna, w których poeta kreśli wizję swej metafizyki, rozważając takie zagadnienia, jak czas, ludzki los oraz sacrum. Analiza szczególnego sposobu, w jaki Jastrun opisuje obrazy Piera, prowadzi autorkę artykułu do konstatacji, że poeta konstruuje w wierszu rzeczywistość odpowiadającą specyfice malowideł artysty, cechującą się nieruchomością, esencjonalnością, trwałością, nieśmiertelnością. Takiemu światu (rozumianemu jako rzeczywistość sztuki) przeciwstawiona jest w twórczości autora Punktów świecących rzeczywistość ludzka, ukazywana często jako przestrzeń ciągłego upływu czasu, niszczenia życia, utraty bliskich, miejsc, własnej tożsamości, a także nadziei na spełnienie, dotarcie do tajemnicy istnienia, do sensu. W artykule odczytane zostają także znaczenia religijne wpisane w utwór. Przeczucia metafizyczne rodzą się w nim – podobnie jak w wielu wierszach Jastruna – pod wpływem doświadczenia zachwytu, rozpoznania Tajemnicy danego w chwilowym błysku świadomości.