@article{01973a8a-fe9d-7080-b711-3f30feed0973,
author = {Marcin Zuwała, Natalia Rogowicz Garay, Zuzanna Buś, Katarzyna Klimaszewska, Tomasz Szabliński, Julia Radzikowska, Tomasz  Konopka},
title = {Fatal falls from standing height – analysis of skull fracture patterns in autopsy materials from the Institute of Forensic Medicine in Kraków = Śmiertelne upadki z własnej wysokości – analiza przebiegu złamań czaszki w materiale sekcyjnym Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie},
journal = {Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii},
volume = {2025},
number = {Vol. 75 (1)},
year = {2025},
issn = {0324-8267},
pages = {5-15},keywords = {Upadek z wysokości własnej; złamania czaszki; urazy czaszkowo-mózgowe},
abstract = {Cel pracy: Upadki z wysokości własnej rozumiane są jako przewrócenie się osoby w pozycji wyprostnej lub do niej zbliżonej z uderzeniem o twarde podłoże. Celem pracy była weryfikacja hipotezy, że złamania czaszki powstałe podczas takich zdarzeń mają charakter pojedynczego pęknięcia, a obecność innych typów złamań może wskazywać na mechanizm urazu inny niż prosty upadek. Materiał i metody: Analizie poddano protokoły sekcyjne z okresu 10 lat (2000-2009) z Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie. Do badania zakwalifikowano 272 przypadki spełniające kryteria włączenia. Zebrano informacje dotyczące mechanizmu urazu, miejsca zgonu oraz odniesionych obrażeń, ze szczególnym uwzględnieniem obecności i przebiegu złamań czaszki. Wyniki: Spośród 272 przypadków śmiertelnych upadków z wysokości własnej 181 (66,54%) wykazało złamania czaszki w badaniu sekcyjnym. W analizowanej grupie 91,71% stanowiły osoby płci męskiej, ujawniła się także ciekawa dysproporcja pomiędzy średnimi wieku dla płci: odpowiednio 53,1 lat dla mężczyzn i 70,6 lat dla kobiet. Złamania proste (pojedyncze, nierozgałęziające się) stanowiły najliczniejszą grupę (64,85%). Poza nimi opisywano także złamania rozgałęziające się (15,38%), mnogie (15,93%) i wieloodłamowe (3,84%). Wnioski: W 2/3 analizowanych przypadków zgonów z powodu obrażeń śródczaszkowych spowodowanych upadkiem z własnej wysokości stwierdzono obecność złamania czaszki. Złamania czaszki powstałe w wyniku takiego urazu najczęściej mają charakter pojedynczy, linijny, sporadycznie jednak spotykane są złamania złożone. Najczęstsze lokalizacje powstających w wyniku upadków z wysokości własnej złamań obejmują dół tylny i sklepienie czaszki.},
doi = {10.4467/16891716AMSIK.25.001.21536},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/amsik/artykul/fatal-falls-from-standing-height-analysis-of-skull-fracture-patterns-in-autopsy-materials-from-the-institute-of-forensic-medicine-in-krakow-smiertelne-upadki-z-wlasnej-wysokosci-analiza-przebiegu-zlaman-czaszki-w-materiale-sekcyjnym-zakladu-medycyny-sadow}
}