@article{0193ce71-70dd-71f4-a6c0-6d9fd248c9f1,
author = {Magda Wojarska, Lidia Ziobro, Oliwia Boruta, Kateryna Shtohryn, Julia Suchcicka, Wiktoria Wojturska, Ewa  Rzepecka-Woźniak, Tomasz  Konopka},
title = {Characteristics of corpse damage caused by scuds = Charakterystyka uszkodzeń zwłok spowodowanych przez kiełże},
journal = {Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii},
volume = {2024},
number = {Vol. 74 (3)},
year = {2024},
issn = {0324-8267},
pages = {195-205},keywords = {kiełż; utonięcie; uszkodzenie naskórka; uszkodzenie zwłok spowodowane przez zwierzęta},
abstract = {Celem niniejszej pracy było zbadanie, w jakich rzekach i obiektach wodnych występuje zjawisko uszkodzenia zwłok spowodowane przez kiełże, czy ma ono związek z czasem przebywania ciała w wodzie oraz zdefiniowanie wspólnych cech tego typu ubytków. Ponadto oceniono częstość jego występowania, biorąc pod uwagę temperaturę powietrza oraz porę roku.Materiał i metody: Przeanalizowano protokoły sekcji zwłok z Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w latach 2015-2024. Wybrano 285 przypadków ofiar utonięć. Zweryfikowano występowanie obrażeń i ich rodzaj na podstawie dokumentacji oraz zdjęć sekcyjnych. W Zakładzie Medycyny Sądowej wykonano badania histopatologiczne w celu potwierdzenia obecności białek ludzkich w układzie pokarmowym skorupiaków.Wyniki i wnioski: Wspólną cechą wszystkich przypadków było punktowe przerwanie ciągłości naskórka. W 5 z 285 przypadków stwierdzono obecność małych skorupiaków, a także ubytki naskórka na odsłoniętych częściach ciała. Podobne uszkodzenia, lecz bez występowania osobników kiełży były obecne na 25 ciałach. Nie stwierdzono typowych dla D. haemobaphes uszkodzeń na zwłokach w stanie zaawansowanego rozkładu. Zjawisko żerowania kiełży na zwłokach obserwowane było niemalże wyłącznie przy dodatniej temperaturze powietrza, z nasileniem w okresie wiosenno-letnim. Charakterystyczne punktowe ubytki naskórka na zwłokach wydobytych z wody są wynikiem żerowania kiełży, w tym D. haemobaphes. Takie uszkodzenia występowały tylko wtedy, gdy czas od śmierci ofiary wskutek utonięcia do jej wydobycia z wody był krótki. Największa liczba przypadków ofiar utonięć ze śladami żerowania kiełża została znaleziona w rzece Wiśle.},
doi = {10.4467/16891716AMSIK.24.015.20813},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/amsik/artykul/characteristics-of-corpse-damage-caused-by-scuds-charakterystyka-uszkodzen-zwlok-spowodowanych-przez-kielze}
}