TY - JOUR
TI - Skarby narodowe (國寶, kokuhō) w japońskim prawie : od buddyzmu zen do żywych skarbów narodowych
AU - Bretel, Ronan
TI - Skarby narodowe (國寶, kokuhō) w japońskim prawie : od buddyzmu zen do żywych skarbów narodowych
AB - Pojęcie „skarbu narodowego” (國寶, kokuhō) pojawiło się w japońskim prawie w 1897 r. Jednak dopiero w ustawie z 30 maja 1950 r. zostało wsparte przez ujęcie go w prawdziwym systemie prawnym. Ta transliteracja jest zmodernizowaną wersją 國寶, wywodzącą się z chińskiego buddyzmu, w której tradycja Sōtō mówi o 重國寶, Jūkokuhō, „ważnym skarbie kraju”. Związek między ruchomym dziedzictwem kultury a narodową historią Japonii obraca się również wokół centralnej roli odgrywanej przez „trzy święte skarby Japonii” (三種の神器). Od 1950 r. koncepcja ta, która jest obojętna na opozycje między dziedzictwem ruchomym i nieruchomym, materialnym i niematerialnym, została opracowana w świetle nowych kategorii dziedzictwa. Wyrażenie to opuściło nawet ścisłe granice prawa i weszło do języka potocznego, w którym odnosi się ono do „konserwatorów ważnych niematerialnych dóbr kultury” (重要無形文化財保持者), powszechnie znanych jako „żywe skarby narodowe”.
VL - 2024
IS - Zeszyt 25
PY - 2024
SN - 2084-2902
C1 - 2353-8724
SP - 44
EP - 59
DO - 10.4467/23538724GS.24.003.19864
UR - https://ejournals.eu/czasopismo/gsaw/artykul/national-treasures-guo-bao-kokuho-in-japanese-law-from-zen-buddhism-to-living-national-treasures
KW - Japonia
KW - jūbun
KW - kokuhō
KW - żywe skarby narodowe
KW - skarby narodowe