%0 Journal Article
%T Agresja komunikacyjna a destrukcja racjonalności dyskursywnej
%A Sierocka, Beata
%J Media Biznes Kultura
%V 2024
%R 10.4467/25442554.MBK.24.007.19944
%N Numer 1 (16) 2024
%P 115-130
%K agresja komunikacyjna, racjonalność dyskursywna, idea konsensu, komunikacja
megamedialna, współodpowiedzialność
%@ 2451-1986
%D 2024
%U https://ejournals.eu/czasopismo/media-biznes-kultura/artykul/agresja-komunikacyjna-a-destrukcja-racjonalnosci-dyskursywnej
%X Nadrzędną tezą artykułu – konstruowanego z pozycji transcendentalno-pragmatycznej filozofii komunikacyjnej – jest wskazanie na agresję rejestrowaną w dzisiejszej przestrzeni medialnej jako na najwyższej wagi zagrożenie dla racjonalności dyskursywnej. Naświetlenie tej tezy wymagało, z jednej strony, zrozumienia sposobu, w jaki dotychczasowe teorie konceptualizowały agresję, z drugiej strony, wyjaśnienia specyfiki racjonalności dyskursywnej. Na tej podstawie można było zaproponować odmienny sposób podejścia do problemu agresji, co w dalszych krokach pozwoliło na dostrzeżenie, że (1) za sprawą agresji komunikacyjnej rejestrowanej w specyficznej przestrzeni medialnej kształtowanej przez najnowsze media destrukcji ulega – właśnie z uwagi na specyfikę tej „megamedialnej” przestrzeni – fundamentalna dla procesów komunikacyjnych dążność do konsensu, co (2) w konsekwencji uniemożliwia utrzymanie dyskursywnego charakteru ludzkiej racjonalności, a zatem (3) stanowi fundamentalne zagrożenie dla egzystencji wspólnoty komunikacyjnej. A „w planie pozytywnym” diagnozy te wskazują ostatecznie na zasadę współodpowiedzialności i na wsparty na niej projekt etyki normatywnej jako wyznaczniki praktyk społecznych chroniących ideę konsensu.