%0 Journal Article
%T Dziecko w przestrzeni sztuki. Studium w perspektywie twórczości Stanisława Wyspiańskiego
%A Szajda, Mariusz
%J Polska Myśl Pedagogiczna
%V X (2024)
%R 10.4467/24504564PMP.24.002.19956
%N Numer 10
%P 39-51
%K dzieciństwo, dziecko, sztuka, Wyspiański, portret dziecięcy, ojcostwo
%@ 2450-4572
%D 2024
%U https://ejournals.eu/czasopismo/polska-mysl-pedagogiczna/artykul/a-child-in-the-art-space-a-study-in-the-perspective-of-stanislaw-wyspianskis-work
%X Wartość relacji, jaka zachodzi między rodzicem a dzieckiem, można analizować na różnych płaszczyznach: obyczajowej, biologicznej, symbolicznej, społecznej, prawnej czy też artystycznej. Celem niniejszego studium jest próba charakterystyki obecności dziecka jako podmiotu w przestrzeni europejskiej sztuki wizualnej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na wartość ojcostwa w odniesieniu do twórczości artystycznej jednego z największych polskich malarzy: Stanisława Wyspiańskiego. Poprzez identyfikację wartości na drodze aksjologii semiologiczno- -ikonograficznej możliwe staje się odczytanie dzieła artystycznego jako swoistego, filozoficznego zapisu o istocie rozumienia analizowanej wartości. Analizie poddane zostały portrety dziecięce artysty, które potraktować można jako swego rodzaju zapis symboliczny nie tylko pojmowania, ale nade wszystko przeżywania wartości, jaką jest ojcostwo. W wielowymiarowym procesie wychowania dziecka ojciec odgrywa niezwykle istotną rolę, poprzez którą w znaczący sposób wpływa na kształtowanie się i rozwój osobowości młodego człowieka. Nie jest to jednak proces jednokierunkowy, dziecko w znaczący sposób kształtuje bowiem rodzica jako ojca, przyjaciela i współtowarzysza przeżywanej codzienności.