@article{018e9f0b-b4bd-73f0-a645-4cd39f896ef8,
author = {Piotr  Mielus},
title = {Dystrybucja szczytów tatrzańskich P10 w świetle teorii prominencji i danych LIDAR},
journal = {Prace Geograficzne},
volume = {2023},
number = {Zeszyt 173},
year = {2024},
issn = {1644-3586},
pages = {31-56},keywords = {analiza orograficzna; teoria prominencji; dane LIDAR; szczyty wybitne},
abstract = {Teoria prominencji opisuje zasady klasyfikowania obiektów górskich pod kątem ich wybitności oraz przyporządkowania. Na podstawie danych orograficznych dotyczących wysokości oraz układu wododziałów ustala się stopień wybitności szczytów, głębokość przełęczy oraz przyporządkowuje się szczyty do odpowiednich obszarów dominacji prominencyjnej. Celem artykułu jest analiza dystrybucji szczytów P10 (a więc o wybitności na poziomie co najmniej 10 m) na przykładzie masywu tatrzańskiego. Podstawą analizy są mapy cyfrowe bazujące na danych LIDAR, które stanowią unikalne źródło informacji o precyzyjnych deniwelacjach pomiędzy wierzchołkami a ich przełęczami prominencyjnymi oraz o układzie linii wododziałowych. Artykuł stanowi pierwszą w literaturze kompleksową analizę prominencji dla całych Tatr na podstawie upublicznionych danych ze skaningu laserowego. Artykuł składa się z pięciu części: wprowadzenia teoretycznego, definicji i metody badania, wyników na bazie analizy danych, dyskusji oraz podsumowania. Analiza danych obejmuje trzy elementy: wyznaczenie funkcji gęstości rozkładu wybitności w populacji, analizę dyspersji geograficznej punktów o odpowiedniej wybitności oraz przypisanie wybranych zmiennych statycznych do każdego znalezionego punktu. W ten sposób zidentyfikowano 1343 obiekty o minimalnej deniwelacji względnej równiej co najmniej 9,5 m.},
doi = {10.4467/20833113PG.23.020.19232},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/prace-geograficzne/artykul/dystrybucja-szczytow-tatrzanskich-p10-w-swietle-teorii-prominencji-i-danych-lidar}
}