TY - JOUR
TI - „Żywy dziennik” jako zabawa dziennikarska
AU - Stępnik, Krzysztof
TI - „Żywy dziennik” jako zabawa dziennikarska
AB - Żywy dziennik (journal parlé, spoken newspaper) to sceniczne przedstawienie naśladujące redagowanie dziennika, wymyślone w 1883 r. przez Louisa Peyramonta. Ten eksperyment spotkał się z krótko trwającym zainteresowaniem prasy francuskiej, brytyjskiej, austriackiej i węgierskiej. Prasa polska też odnotowała tę nowość, która nieoczekiwanie stała się atrakcyjnym punktem zabaw towarzyskich, a potem odrębną formą rozrywki powiązaną z celem charytatywnym. Przedstawienia journal parlé wystawiane były na profesjonalnych i amatorskich scenach, zwłaszcza w Galicji, autonomicznym kraju monarchii habsburskiej. Przedmiotem analiz w tym artykule było kilkaset notatek prasowych dokumentujących aspekty kulturowe, społeczne i organizacyjne konkretnych przedstawień żywego dziennika w latach 1897–1914. Autor ukazał treści i specyfikę polskiej wersji journal parlé, definiując ją jako formę rozrywki elit dziennikarskich, literackich, artystycznych i naukowych Krakowa i Lwowa, na poziomie amatorskim uprawianej również na prowincji. Scharakteryzował też właściwą tej formie estetykę komizmu, zdominowaną przez tendencję satyryczną i parodystyczną.
VL - 2024
IS - Tom 67, Numer 1 (257)
PY - 2024
SN - 0555-0025
C1 - 2299-6362
SP - 59
EP - 81
DO - 10.4467/22996362PZ.24.005.19193
UR - https://ejournals.eu/czasopismo/zeszyty-prasoznawcze/artykul/zywy-dziennik-jako-zabawa-dziennikarska
KW - żywy dziennik
KW - zabawa dziennikarska
KW - prasa europejska 1883–1884
KW - prasa polska 1884–1914
KW - Galicja