%0 Journal Article
%T Nędzniczki poznańskie. Kobiety jako beneficjentki Towarzystwa Dobroczynności Dam Polskich w mieście Poznaniu w latach 1845–1853
%A Łysakowska-Trzoss, Agata
%J Przegląd Archiwalno-Historyczny
%V 2023
%R 10.4467/2391-890XPAH.23.002.19241
%N Tom X
%P 45-60
%K dobroczynność, XIX w., historia kobiet, historia społeczna, Poznań, Celestyna Działyńska, towarzystwa dobroczynne, bieda, feminizacja ubóstwa, linia ubóstwa
%@ 2391-890X
%D 2024
%U https://ejournals.eu/czasopismo/przeglad-archiwalno-historyczny/artykul/nedzniczki-poznanskie-kobiety-jako-beneficjentki-towarzystwa-dobroczynnosci-dam-polskich-w-miescie-poznaniu-w-latach-1845-1853
%X Wśród beneficjentów funkcjonującego w latach 1845–1853 w Poznaniu Towarzystwa Dobroczynności Dam Polskich największą grupę stanowiły kobiety. Wśród nich wyróżnić możemy — za Seebohmem Rowntreem — trzy przedziały wiekowe, w których płeć ta była szczególnie narażona na popadnięcie w biedę: dzieciństwo (do 15 roku życia), pierwsze lata macierzyństwa oraz starość. Analiza case study pozwala na przyjrzenie się warunkom, które musiały spełnić kobiety, aby otrzymać pomoc od Towarzystwa. Wśród nich znalazły się m.in. wiek, chęć pracy, stan cywilny i warunki rodzinne, warunki mieszkaniowe, a w przypadku najmłodszych — uczęszczanie do szkółek i ochronek. Kobiety mogły otrzymać pomoc finansową bądź materialną, pomoc w umieszczeniu dzieci w szkółce czy zorganizowanie miejsca pracy. Za decyzje o udzieleniu (lub nie) pomocy odpowiadała Celestyna Działyńska, założycielka Towarzystwa.