@article{018e9e57-6b7b-71a9-b172-87b6c8beda4e,
author = {Jan Zięba},
title = {„A pisać, to znaczy przecież żyć?”. O literaturze w cieniu zagłady albo Lem wśród poetów (Leśmian, Różewicz, Baczyński, Lipska)},
journal = {Konteksty Kultury},
volume = {2023},
number = {Tom 20 zeszyt 4},
year = {2023},
issn = {2083-7658},
pages = {437-449},keywords = {Stanisław Lem; zagłada; witalizm; Krzysztof Kamil Baczyński; Tadeusz Różewicz; Bolesław Leśmian; Ewa Lipska},
abstract = {Artykuł podejmuje próbę opisania poglądów Stanisława Lema na temat istoty poezji, literatury i procesu tworzenia. Proces tej artystycznej autorefleksji odbywa się w cieniu wojennej zagłady oraz w trakcie trwającej przez kilka powojennych dekad konfrontacji czytelniczej z poetami trzech generacji. Kluczowa okazuje się konfrontacja z rówieśnikami (w ramach recenzji poświęconych Baczyńskiemu i Różewiczowi w 1947 i 1948 roku), która pozwala na sformułowanie dwóch alternatywnych modeli literatury i opowiedzenie się po jednej ze stron. Pamięć o doświadczeniu zagłady, a także powojenna lektura poezji Bolesława Leśmiana i Ewy Lipskiej sprawia, że młodzieńcze deklaracje estetyczne ulegają pewnym przemianom. Niezmieniony jednak pozostaje element witalistyczny uwidoczniony już w 1945 roku w liście Lema do Mariana Hemara: „pisać, to znaczy przecież żyć”.},
doi = {10.4467/23531991KK.23.035.18838},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/konteksty-kultury/artykul/a-pisac-to-znaczy-przeciez-zyc-o-literaturze-w-cieniu-zaglady-albo-lem-wsrod-poetow-lesmian-rozewicz-baczynski-lipska}
}