%0 Journal Article
%T Husserl - consciousness as a system anticipating the further course of experience
%A Maciejczak, Marek
%J Principia
%V 2020
%R 10.4467/20843887PI.20.001.13831
%N Tom 67
%P 5-25
%K wewnętrzna świadomość czasu, typy, przedmiot jako optimum, abstrahowanie elementarnych pojęć
%@ 0867-5392
%D 2020
%U https://ejournals.eu/czasopismo/principia/artykul/husserl-consciousness-as-a-system-anticipating-the-further-course-of-experience
%X 
	Consciousness, according to one of Husserl’s characteristics, is also a system of potential moments outlined in advance. How does consciousness gain this competence? Answering the question, subsequent conditioning aspects are taken into account: (1.) the inner time consciousness that determinates the temporal structure of the word-experience (Welterfahrung) and the world consciousness (Weltbewusstsein), (2.) the network of types. The two aspects of consciousness make possible and determinate cognitive styles of present and future course of experience. The closing remarks (3.) concern the nature of types and their role as cognitive structures that integrate common knowledge with scientific knowledge. Types combined into wider structures types define the further course of experience. Ultimately, they define the scope of practical possibilities, purposes and interests of the subject, an open horizon of possible closer specification.

	Keywords: the inner time consciousness, types, the object as the optimum, elementary concepts.

	
	Husserl - świadomość jako system antycypujący dalszy bieg doświadczenia

	W jednym z określeń, Husserl charakteryzuje świadomość jako systemem potencjalnych momentów wyznaczających bieg przyszłego doświadczenia. W jaki sposób świadomość zdobywa tę kompetencję? Odpowiadając na pytanie, biorę pod uwagę kolejne aspekty: (1.) wewnętrzną świadomość czasu, która określa strukturę czasową doświadczenia świata (Welterfahrung) i świadomość świata (Weltbewusstsein), (2.) sieć typów, reprezentacji. Te dwa aspekty świadomości umożliwiają i determinują style poznawcze obecnego i przyszłego przebiegu doświadczenia. Uwagi końcowe (3.) dotyczą natury typów i ich roli jako struktur poznawczych, które integrują potoczną wiedzę z wiedzą naukową. Typy połączone w szersze struktury określają dalszy, przyszły przebieg doświadczenia. Ostatecznie definiują zakres praktycznych możliwości, cele i zainteresowania podmiotu, otwarty horyzont możliwego dookreślania przedmiotów doświadczenia.