@article{018e9e2d-51bb-707f-92bf-b6e4ec226774,
author = {Susana  Cadilha},
title = {An Unrealistic Account of Moral Reasons},
journal = {Principia},
volume = {2019},
number = {Tom 66},
year = {2019},
issn = {0867-5392},
pages = {5-33},keywords = {John McDowell; praktyczna racjonalność; racje moralne; etyka cnót; druga natura},
abstract = {An Unrealistic Account of Moral Reasons

	In this paper I will analyze John McDowell’s broad account of practical rationality and moral reasons, which he mainly puts forward in his articles “Are moral requirements hypothetical imperatives?” (1978) and “Might there be external reasons?” (1995). My main aim is to argue that from a philosophical perspective, no less than from an empirical one, McDowell’s account of practical rationality is not a realistic one. From a philosophical point of view, I will argue that his intellectualist account is not convincing; and if we consider his virtue-ethical ideal of practical rationality in light of the model of human cognition, we also realize that moral behavior is not immune to cognitive biases and does not always flow from robust traits of character like virtues. At the same time, this puts at stake his strong thesis of moral autonomy – the idea that with the ‘onset of reason’ moral beings are no longer determined by ‘first nature’ features.

	Keywords: John McDowell, practical rationality, moral reasons, virtue ethics, second nature.

	Nierealistyczne ujęcie racji moralnych

	W niniejszym artykule analizuję szerokie ujęcie praktycznej racjonalności i racji moralnych Johna McDowella, które przedstawia głównie w swoich artykułach “Are moral requirements hypothetical imperatives?” (1978) i “Might there be external reasons?” (1995). Moim głównym celem jest pokazanie, że z perspektywy filozoficznej, nie mniej niż empirycznej, jego ujęcie praktycznej racjonalności nie jest realistyczne. Argumentuję, że z filozoficznego punktu widzenia jego intelektualistyczne ujęcie nie jest przekonujące; a jeśli jego ideał praktycznej racjonalności oparty na etyce cnoty rozważymy w świetle modelu ludzkiego poznania, zdamy sobie również sprawę, że zachowanie moralne nie jest odporne na kognitywne uprzedzenia i nie zawsze wypływa z wyrazistych cech charakteru takich jak cnoty. Tym samym podważa to jego mocną tezę autonomii moralnej – mianowicie ideę, że z „nadejściem rozumu” istoty moralne nie są już zdeterminowane przez cechy „pierwszej natury”.},
doi = {10.4467/20843887PI.19.001.11634},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/principia/artykul/an-unrealistic-account-of-moral-reasons}
}